30 mei – 11 juli, 2010: dertien hectare presenteert met grote trots de tentoonstelling ‘The woods that see and hear’, samengesteld door de Nieuw-Zeelandse curator Sarah Farrar (woont en werkt in Amsterdam en London).
De inspiratie voor de tentoonstelling is de directe fysieke omgeving van dertien hectare, het Noord-Brabantse gebied dat de afgelopen decennia radicale sociale, economische en ecologische veranderingen heeft ondergaan. De tentoonstelling vindt plaats op twee locaties; het terrein van dertien hectare, een voormalige intensieve varkenshouderij, dat getransformeerd is tot een gebied voor herbebossing, en een voormalige fabriek.
Zoals in elk landschap, liggen hier vele sporen van veranderende opvattingen verborgen. Het land herbergt vele lagen geschiedenis en vormt een nauwkeurig getuigschrift van menselijke activiteit en veranderende normen en waarden. ‘The woods that see and hear’ benadert het land als ware het een levende archeologie, dat de invloed van menselijke migratie; welvaart; technologische ontwikkelingen; veranderende waarden met betrekking tot het milieu; overheidsbeleid commerciële belangen en de verschuivende grenzen van stedelijke en landelijke gebieden registreert.
Geïnspireerd door de radicale verandering van het gebruik van het tentoonstellingsterrein en de daaraan verbonden ecologische implicaties, ontrafelen en onderzoeken de kunstenaarsprojecten noties rondom duurzaamheid, maatschappelijke verantwoordelijkheid, verontreiniging en vergroeningvanuit een ‘post-environmentalist’ benadering. Waar de historische milieubeweging de ‘natuurlijke omgeving’ nog als een apart domein beschouwde, betogen de aanhangers van de post-environmentalist beweging dat om de ecologische crises waar we vandaag de dag mee geconfronteerd worden het hoofd te bieden, we hun intrinsieke verbondenheid met grotere sociale, politieke en economische krachten in overweging moeten nemen.
De tentoonstellingstitel verwijst naar een pentekening van Hieronymus Bosch (zelf afkomstig uit de omgeving Bernheze) van een bosje kreupelhout en grasland, bewoond door een uil, een vos, een groepje vogels en, bizar genoeg, twee afgesneden oren en zeven ogen. Oorspronkelijk symboliseerde het prentje een waarschuwing tegen spionnen en luistervinken, maar in het licht van de huidige landschappelijke ontwikkelingen vormt het een herinnering aan onze intrinsieke verbondenheid met de natuurlijke wereld.
‘The woods that see and hear’ streeft ernaar nieuwe manieren van denken over deze thema’s te stimuleren. De thema’s van de tentoonstelling zullen verder worden onderzicht door middel een programma van gesprekken en in educatieve workshops voor het basis en middelbaar onderwijs. Door het terrein van dertien hectare als onderzoeksterrein en -platform te gebruiken wil de tentoonstelling een bewust engagement met en nieuwsgierigheid naar onze relatie met het land en de wereld die wij bewonen genereren – als individuen, als leden van een gemeenschap en als wereldburgers.
Deelnemende kunstenaars:
Eduardo Abaroa (MX) / Eve Armstrong (NZ) / Melanie Bonajo (NL), Kinga Kielczynska (PL) en Emmeline de Mooij (NL) / Marjolijn Dijkman (NL) / Tue Greenfort (DK) / Ives Maes (BE) / Tea Mäkipää (FI) / Heather en Ivan Morison (GB) / Overtreders W (NL).