We zitten inmiddels ook in de dierenopvang. Een nieuwe markt geopend in Suriname. Broer Harrie en zwager Marius vonden vier puppies langs de weg. We hebben ze twee weken gehouden, en daarna naar het asiel gebracht. De Partij voor de Dieren heeft hier (gelukkig, geen dieren meer in het circus!, ze zijn gek geworden in Nederland, maar dat wisten we al!) nog geen voet aan de grond.

Katten zie je zelden hier, honden wel. Ook veel zwerfhonden. Een hond is hier voor bewaking, ze zijn niet aaibaar. Als je vertelt dat mensen in Nederland met hun hond naar de dierenarts gaan om het gebit van de hond te laten schoonmaken, en daar 60 Euro voor neertellen verklaren ze ons voor gek. En terecht.
Law bakra (Gekke Hollanders)
Vriend Wim is op bezoek geweest. Blaka man,neger, met zijn vrouw Margo, kinderen, kleinkinderen en buurmeisjes en jongens. Vijftien! man-vrouw in totaal. We hadden maar eens groot uitgepakt.  Wim is een entertainer. Hij kent allerlei Surinaamse liedjes en verzen. Over 'De katapult' of over een heerlijk broodje.
 

De katapult Is de schuld Van vele nare dingen Vogeltje zit op een tak Neemt even zijn gemak Om een liedje te zingen De hele dag deed hij zijn best Voor een nest Met zes kale jongen   Maar terwijl hij even rust Komt daar August Handig aangesprongen   En meteen Schiet hij zijn steen Lag het dier te sterven   En die zes In het nest Wachten hongerend schreiend   August is je wens vervuld?! Man gooi weg die katapult Laat de vogels zingen   En als je er dan toch mee schiet Doe het dan niet Op levende maar op dode dingen

Omo, (oom) omo, luister even Wil je mij een broodje geven? Wil je mij een broodje geven? Eentje van drie centen Een broodje zonder krenten Schiet een beetje op dan man Geef me groter als het kan En een half centje boter Nee, dat stukje moet wat groter Nog komkommer op azijn Wat een maaltijd zal dat zijn!

Suriname is ook het land van de lukuman, lukufrow, medicijnman-vrouw. Van dungru passi, zwarte maggie, ossodresi, huismedicijn, voodoo.
Een paar jaar geleden heb ik ook een lukufrow bezocht. Ik was flink ziek en kreeg van vrienden het advies om deze Hindoestaanse vrouw te gaan bezoeken.  Allerlei gebeden prevelend, zwaaiend met pauwenveren en al spuwend had ze me behandeld. Ik bleek 'ogri ai' te hebben. Letterlijk is het 'boze oog' Na een paar behandelingen was ik beter. Ik slikte ook medicijnen van de dokter, dus nu is de vraag.......?
Een land ook van ceremonie, traditie. Een graf wordt niet zomaar gedolven. Eerst moet er gebeden worden, toestemming gevraagd worden aan moeder aarde. Dan wordt er ook nog wat kleingeld in het graf gegooid. Een klein offer om de eeuwige rust van de overledene te waarborgen. Als mijn vriend Apao in het bos moet poepen of plassen, biedt hij eerst zijn verontschuldigingen aan. En diezefde Apao gooit wel een leeg blik of fles gewoon op straat. Gekke Surinamers!!
Broer Harrie en zwager Marius maken het ook goed hier. Harrie (op de foto met twee blaka uma) is volgens Apao de scherpe spits, Messi, Championsleage, met zijn schatjes.
Twee keer per week halen ze vuil op bij ons in de buurt. Laatst de hele ploeg op bezoek gehad. Dringi kowru, koud drinken. Joe no habi sopi? Heb je geen sterke drank?
Srananman lobi sopi, de Surinamers houden van sopi. Die moet je altijd in huis hebben. De chauffeur begon alvast met een halve cup (plastic beker) rum. de fles ging snel rond, en het kladje dat nog over was? Heeft de chauffeur maar meegenomen. Geen probleem, a man rij moro bun, hij gaat er zelfs beter van rijden. A man lafu, hij lacht.
Wat bij god onmogelijk is, kan in Suriname
Zondag vliegen we weer terug naar Nederland. Ook goed. Dan heb ik drie maanden achter de rug welke voorbijgevlogen zijn. Suriname blijft boeiend.
 
Tan bun
Tan lafu
Groeten van onze missionaris