‘De maskers zijn afgezet en de steken naast hen neergelegd’, zo begint pastoor Joost Jansen zijn dienst. De kerk was helaas niet zo massaal gevuld als afgelopen zaterdagochtend. Maar toch waren jong en oud vertegenwoordigd deze avond. De carnavalstijd wordt hier afgesloten en de feestgangers moeten weer wachten tot de elfde van de elfde….
Waarom halen we een askruisje? Waarom vasten we en hoe gaan we hiermee om? Vragen waarop de pastoor ons antwoord gaf.
‘Bedenk dat je van stof bent en tot stof zult wederkeren’, een bewustwording van onze vergankelijkheid. De gewijde palmtakjes zijn aan het verdorren en moeten plaatsmaken op palmzondag voor frisse groene nieuwe takjes. De oude takjes zijn nu verbrand tot as en deze as wordt gezegend en daarna gebruikt voor het askruisje.
Ik moest  aan mijn moeder denken die vroeger altijd probeerde haar askruisje zolang mogelijk zichtbaar te houden, dat zal nu zeker niet meer zo zijn.
De veertig dagen van vasten die nu zijn aangebroken, kan voor iedereen anders worden ingevuld.
Toch gaf de pastoor aan om terug te gaan naar de soberheid, maar ook teruggaan bij jezelf. Wat vind ik belangrijk in het leven? En kijk vandaar uit weer naar buiten toe om iemand te omarmen die het nodig heeft.
Met deze goede voornemens ging een ieder weer huiswaarts.
Ga jij ook vasten?

Foto’s : Piet van Helvoort
Tekst:   Ine Zonneveld