Jens Verhoeven   
kleine trom  
80 punten    
1e prijs

Stijn Verhoeven  
kleine trom  
81 punten    
1e prijs

Mike v.d. Slikke  
kleine trom  
80 punten    
1e prijs

Rob v.d. Berg  
mul perc 
81 punten     
1e prijs

Rob v.d. Berg en Jentje de Mol        
mul perc 
80 punten      
1e prijs

Tom v Zutphen 
marimba  
83 punten       
1e prijs

Jentje de Mol         
mul perc  
82 punten      
1e prijs

Sten  v Helvoort     
mul perc   
81 punten      
1e prijs

Mark Lucius          
kleine trom+bongo 
80 punten      
1e prijs

Tom v Zutpen      
mul perc  
86 punten      
1e prijs met prom.

Peter Bossers       
mul perc  
82 punten       
1e prijs

Maartje v Zutphen  
mul perc 
86 punten        
1e prijs met prom 

Rob v Zutphen       
mul perc   
80 punten        
1e prijs

Peter Bossers en Maartje v Zutphen 
mul perc 
93 punten        
1e prijs met prom en lof v.d. jury

Teun v Zoggel     
marimba  85 punten         
1e prijs met prom.

Emiel Caspers en Jos Schuts              
mul perc 
84 punten         
1e prijs

Teun v. Zoggel     
mul perc   
91 punten         
1e prijs met lof v.d. jury

Achtergrondinformatie Koninklijke Fanfare St. Willibrord: Als in 1823 het muziekkorps wordt opgericht krijgt het de naam “Harmonie Sint Cecilia” een naam die refereert aan Cicilia, de beschermheilige van de muziek. De naam zal gedurende de gehele 19de eeuw in gebruik blijven. Er moet in dit verband overigens op gewezen worden dat het gebruik van het woord ‘harmonie’ geen enkele indicatie geeft over de in het muziekgezelschap gebruikte instrumenten.

Tegenwoordig worden in een harmonie slagwerk, houten en koperen blaasinstrumenten gebruikt, terwijl in een fanfare uitsluitend slag-en koperen blaasinstrumenten bespeeld worden. De woorden ‘harmonie’ en ‘fanfare’ worden in de 19de eeuw nog willekeurig en naast elkaar gebruikt. De harmonie maakt voor zover bekend gebruik van verschillende blaasinstrumenten. Na een wat onduidelijke periode in de geschiedenis van het korps wordt vanaf 1904 korte tijd de naam ‘Kerkelijke Harmonie Moderato’ gebruikt. Deze wordt al snel gewijzigd in ‘Kerkelijke Fanfare Sint Willibrord’ waarmee de zeer directe verbinding met de kerk in Heeswijk, waarvan Sint Willibrord de patroonheilige is, een sterke nadruk krijgt. Het instrumentarium wordt in deze tijd aangepast aan het bestaan als fanfare: de houten blaasinstrumenten verdwijnen. In het jaar 1965 ontdoet men zich bij een statutenwijziging van het voorvoegsel ‘kerkelijk’ en wordt de naam beperkt tot ‘Fanfare Sint Willibrord’ terwijl in 1973, bij het 150-jarige bestaan, het muziekkorps toestemming krijgt om het predikaat ‘koninklijk’ te gebruiken. Vanaf die tijd spreekt men van de KONINKLIJKE FANFARE SINT WILLIBRORD.