Ik scheij er ut mi de winkel, ja ik heb ’t vort gehad.
Ik stond daor 46 jaor, de’s eigenlijk wel zat.
Begonnen in unne blauwe stofjas, toen in dieje tijd
Toen verkochten we nog motteballen, kachelpoets mar ök al krijt
We verkochten toen nog breijnaolden, en kneup, as ge dè mar wit
Pijpen, wasbenzine, pleisters en unne kolenkit

Unne zakenman ben ik noit gewist, mar dè makte gin fluit
Ik din zommar we hinne en ik flapte d’r vanalles uit.

’t Is vurbè, jazeker potverdorie, ’t is vurbè, ’t hurt bè de historie
Ik heb er alted toch wel van genoten, mar ’n tijdperk is nou afgesloten.

Schriften, potleuij, potten, pannen. ’n Hille leven lang
We verkochten zelfs ök ’n tijdje koffie en behang
Seizoenartikelen mi carnaval, de zomer en de kerst, echt waor
Dan verkochten we kerstballen, mos, verlichting en ök engelenhaor
Unne kam, unne borstel en unnen bal, pepier ök vur de plee
Bestek, unne mixer en unne dweil, unne trein en ‘n portemonee
We verkochten altijd vuurwerk ok, tot zo’n tien jaor geleej
Toem begonnen we mi de stomerij, dè zeg ik ök mar mee.

Onzen opa is 87 jaor gelje begonnen daor
Onze straot werd echt ’n winkelstraot, ja zeker dè is waor
Mar de Schoolstraot dè is nou vort zommar ’n struijke aachteraf
Ulliejen opa, zinnen ze men, dreijt z’n eige nou haost um in z’n graf
Veul mensen filisteren men nou mi ’t bereiken van m’n pensioen
Mar ik heb gin pensioen, nee geld spaoren, dè moest ik zelf doen
Ik keek nou in munne ouwe sok, mar begon toen mee te morren
Gloeiende nondeju, dacht ik, ik kan nie hil oud worren.

Foto's: Jan van den Bosch