Waterschappen die groen gas uit het zuiveringsproces halen en dat vervolgens leveren aan bedrijven. Maar ook het ter plekke terugwinnen van andere grondstoffen zoals fosfaat en cellulose. Het aanbieden van minder regenwater door de gemeente ’s-Hertogenbosch aan de rioolwaterzuivering waardoor er minder water gezuiverd hoeft te worden (uitsparing van een nabezinktank van € 2,5 miljoen).
Enkele voorbeelden die laten zien dat samenwerking tussen gemeenten en waterschappen loont! 35 Gemeenten en de 3 waterschappen in Midden en Noordoost Brabant gaan in een netwerkorganisatie nog intensiever met elkaar samenwerken in een duurzame en innovatieve afvalwaterketen. In het Bestuurscentrum van de gemeente
’s-Hertogenbosch hebben zij dit vandaag vastgelegd in samenwerkingsovereen-komsten.
‘We willen een besparing op de toekomstige kosten voor de verwerking van afvalwater en een betere kwaliteit van riolering en waterzuivering. Oftewel samen kansen creëren in de waterketen,’ zei de Bossche wethouder en gastheer Ruud Schouten in zijn welkomstwoord.
Op het gebied van stedelijk waterbeheer zijn er verschillende uitdagingen. Extra opgaven door klimaatverandering en waterkwaliteitseisen zetten kosten onder druk. Er dreigt schaarste aan gekwalificeerd personeel, grondstoffen en energie.
Samenwerking in de waterketen betekent: een aanpak gericht op Kosten, Kwetsbaarheid en Kwaliteit, zegt Ina Adema, burgemeester van Veghel en voorzitter van de bestuurlijke commissie Water van de VNG. ‘Landelijk kan men de juiste voorbeelden laten zien. Maar het échte werk gebeurt in de regio. Daar zijn de kosten te besparen en verbindingen te leggen. Alleen daar kan men de juiste keuzes maken op het gebied van samenwerking, afstemmen van investeringen, werkprocessen en plannen.’ Dat beamen zowel gemeenten als waterschappen.
Samenwerking is sleutel tot succes!
De urgentie tot samenwerking is groot. Maar de overheid kan dit niet alleen. Bedrijfsleven en wetenschap zijn hard nodig om de ambities waar te maken. Volgens Derk Loorbach, directeur van actie-onderzoeksinstituut DRIFT van de Erasmus Universiteit ‘ontstaan er juist nu mogelijkheden om een structurele verandering op gang te brengen naar duurzaam (stedelijk) waterbeheer. We moeten een omslag maken van naar binnen gericht optimaliseren naar naar buiten gerichte maatschappelijke dienstverlening. Continue van elkaar leren en experimenteren. Het spel samen spelen en met elkaar nadenken over bijvoorbeeld het terugwinnen van grondstoffen en duurzame energie.
Water wordt geld waard.’ Bart Dirven, directeur bij Heijmans Civiel schetst de Waterbewuste Stad anno 2030. ‘We gaan dingen veel meer lokaal oplossen. Bedrijfsleven en overheid moeten daarbij met elkaar aan tafel zitten en vernieuwen. Laat het bedrijfsleven daarbij efficiënt uitvoeren en de betaalbaarheid verbeteren. En laat de burger invloed uitoefenen. Zo creëer je met z’n allen een maatschappij die duurzamer is. Denk daarbij aan gesloten systemen in een woonwijken. Water ter plekke opvangen en hergebruiken. Maar inderdaad ook de bruikbare grondstoffen er vooraf uithalen en weer in de markt zetten. Oftewel op lokaal niveau de kringloop sluiten.’
Toekomstgericht denken
Utopie of werkelijkheid? De toekomst zal het leren. De Brabantse waterketen pakt de kansen die er liggen samen op. Op die manier komen we tot een kostenbewuste aanpak die leidt tot duurzaamheid en kwaliteitsverbetering in de (afvalwater)waterketen.