overweging op het feest van  Christus Koning
Discussies in de Tweede Kamer over de wijze waarop de koningin aan het roer staat van ons volk, zeker bij kabinetsformaties. Er zijn zelfs mensen in Nederland die liever een president hebben en geen koning. Misschien willen we gewoon niemand boven ons hebben!

 Heel onze samenleving is er vandaag op ingesteld dat we ons eigen pakketje samenstellen, ook het pakketje van wat je als belangrijk in het leven ervaart.

 Een ander die boven mij staat hoeft dit niet voor mij te bepalen. Een koning, een koningin is niet nodig. En zeker niet een Christus koning. Zijn er niet te veel oorlogen gevoerd in naam van die Christus-Koning?

Omgaan met gezag is moeilijk, dat zal altijd wel zo blijven. Wie van ons herkent het niet uit zijn eigen puberteit? Soms moet je door eens flink je kop te stoten om wat wijzer worden. Het gezag van de kerk, ook haar morele gezag, heeft flink wat ingeboet. Alleen als een mens van de kerk geloofwaardig overkomt heeft hij of zij nog wat te zeggen. Anders niet. De tijd dat de pastoor, of de meester, of de dokter, of de burgemeester vanuit hun functie nog gezag uitstraalden, is allang voorbij. En dan vieren we nu het gezag van Christus als koning van het heelal (zoals dit feest officieel heet)?

Maar het is wel een hele bijzondere koning! Het is geen koning die op een prachtige troon zetelt. Het is een koning die hangt aan een kruis! Het is een koning die tegen een mede-ter-dood-veroordeelde zegt: ‘Voorwaar, Ik zeg u: vandaag nog zult gij met Mij zijn in het paradijs.’ Dus als ze beiden gestorven zijn, geliquideerd. Bij zo’n koningschap val je even stil. Daar hebben we niet zoveel woorden meer voor. Iemand die hangend aan het kruis het paradijs belooft aan een ander.

Er zijn genoeg mensen die wanneer hun iets ergs overkomt helemaal uit het lood geslagen zijn. Ze hebben geen doel meer in hun leven. Er zijn er ook die in zulke omstandigheden nog kiezen voor bijvoorbeeld hun kinderen. ‘Mijn kinderen hebben mij er doorheen getrokken toen mijn man is overleden.’ Of omdat je toch weer mensen ging opzoeken met wie je voor anderen in de weer kon zijn. Vrijwilligerswerk werkt genezend. Of omdat je blijft geloven dat deze wereld niet bedoeld is om met geruzie en geoorlog ten onder te gaan. Hebben wij geen respect voor mensen die zich hiervoor inzetten? Nemen we daar onze pet niet voor af? Zijn dat niet de ware leiders?

Aung San Suu Kyi, die frêle oppositieleidster in Birma, heeft een koninklijke uitstraling in haar inzet voor vreedzaam verzet. Zij straalt gezag uit. Het vuur brandt van binnen. Die Gehangene op het kruis straalt gezag uit, hoe deerniswekkend Hij ook is, omdat Hij zijn leven tot de laatste ademtocht voor anderen heeft gegeven. Een Moeder Teresa straalt gezag uit, hoe kwetsbaar ze ook oogt, want ze is totaal gegeven aan de meest verlaten mensen, stervenden in de goot van miljoenen steden. Wat stralen wij uit?

Het gaat er nu niet om je zelf hartgrondig te gaan onderzoeken en dan te ontdekken dat het allemaal niet zoveel voorstelt. Het gaat er wel om te zien hoe wij samen, als deze gemeenschap, iets kunnen betekenen voor de mensen met wie we samenleven. Onze kerk moet weer aan gezag winnen. We mogen die gezagvolle boodschap van Jezus op een ontwapenende wijze uitdragen. Het is toch grandioos wanneer ons in de meest verschrikkelijke omstandigheden wordt gezegd: Vandaag nog zul je met mij zijn in het paradijs! Dan heb je een doel in je leven, of dit paradijs nu hier op aarde is of later de dood voorbij.
Wie aan deze uitspraak gezag toekent, die zal kracht krijgen in de dagelijkse dag. Daarvan getuigen mensen. Die bemoediging geeft hen vaak vleugeltjes om het weer een keer opnieuw te proberen met dat ene kind dat iedere keer weer zijn kont tegen de krib gooit. Zo’n bemoedigend woord geeft je de kracht om waardig te blijven ook al wordt de vloer met je aangeveegd. Het gezag van die Jezus op het kruis is misschien heel revolutionair. Koninklijk. Omdat het mensen verandert in mensen die dat Rijk van God opbouwen. Samen.

 

Joost Jansen o.praem.