In Codlea -een dorp in Roemenië- ligt dagactiviteiten-centrum Rafael. In juni van dit jaar berichtte de Hadeejer dat ik samen met een aantal collega's dit centrum in praktische zin ondersteun. Inmiddels zijn twee collega's voor de tweede keer naar Roemenië geweest. Ook hebben de Roemenen onze, organisatie Cello, in juni en oktober bezocht. Door kennis en ervaringen uit te wisselen kan het Roemeense dagcentrum zich verder ontwikkelen

Uitwisseling
In mei en september van dit jaar reisden we naar Codlea. Zo konden we ons een beeld vormen van de situatie in Roemenië. We hebben daar een aantal bezoeken gebracht aan het dagcentrum, waarbij we hebben meegedaan aan het activiteitenprogramma.
Daarnaast zijn we op huisbezoek geweest bij ouders die een kind met een beperking hebben. Ook gaven we een presentatie voor huisartsen daar, omdat die een belangrijke rol spelen bij het doorverwijzen naar het dagcentrum.

Een wereld van verschil

In juni en oktober kwam een groep van vier medewerkers van dagactiviteitencentrum Rafael naar Nederland om een indruk van onze organisatie, Cello, te krijgen.
En om deze indrukken mogelijk te vertalen naar bruikbare toepassingen in Roemenië. "In Roemenië heersen andere ideeën over mensen met een beperking. Men denkt bv dat het een ziekte is die voorbij gaat. Ouders houden hun kind met een beperking vaak buiten het zicht van de samenleving. Dit betekent dat deze kinderen en jong volwassenen een geïsoleerd leven leiden."
 Daar hopen de medewerkers van Rafael met hun dag centrum verandering in te brengen.

Kennis overdracht
De informatie die ze hier krijgen vertalen ze naar de situatie in hun dagcentrum. Zo kunnen ze professioneler gaan werken. Zo hadden ze in eerste instantie alle cliënten hetzelfde programma aangeboden. Er was geen onderscheid naar de beperking of het niveau dat de cliënt aankan.

Bij Cello hebben ze gezien dat je juist beter kan kijken naar ieders interesses en dat je daar een bepaald programmabij kan bedenken.

Hoe verder
Bij Cello hebben ze veel gezien. Ze realiseren zich dat ze een lange weg te gaan hebben voor ze in Roemenië op dit niveau zijn. Maar het begin is gemaakt. In het voorjaar ga ik weer terug om te kijken hoe het gaat in het dagcentrum. Daarvan zal ik weer verslag doen in de Hadeejer.