Belangstellenden kunnen daar kiezen wélke bron ze willen raadplegen (in dit geval dus de bevolkingsregisters). Ook de indexen van de overige bevolkingsregisters (en gezinskaarten) van het werkgebied http://www.bhic.nl/index.php?id=11340 van het BHIC (18 gemeenten) zijn daar te vinden.
Vooral stamboomonderzoekers (ofwel genealogen) zullen gebruik maken van bevolkingsregisters bij het zoeken naar hun familiewortels. Daarnaast kan deze bron ook interessant zijn voor journalisten of (amateur)historici die bijvoorbeeld voor een biografie of publicatie op zoek zijn naar gegevens van een persoon. Het bevolkingsregister is namelijk een continue registratie, die vooral handig is om verhuizingen van voorouders te achterhalen en om snel kinderen van echtparen terug te vinden.
Wat zijn bevolkingsregisters?
Alle inwoners van een plaats werden vroeger ingeschreven in het bevolkingsregister. Die inschrijving werd voortdurend bijgehouden, bijvoorbeeld als iemand verhuisde of overleed.
Het bevolkingsregister verschilt daarin van de burgerlijke stand. In de burgerlijke stand worden namelijk alleen aktes opgenomen rond bepaalde momenten in iemands leven: geboorte, huwelijk en overlijden.
Vanaf 1811 zie je in de meeste plaatsen lijsten van volkstellingen en ingezetenen, wat eigenlijk momentopnames zijn. Voor de periode vanaf 1850 is er een echt bevolkingsregister beschikbaar, soms zelfs al eerder. Aan het begin van de twintigste eeuw gaan veel gemeenten over van gebonden boeken op gezinskaarten, maar soms blijft het bevolkingsregister gehandhaafd. Tot 1939, want dan wordt landelijk de persoonskaart ingevoerd. Meer informatie over de bevolkingsregisters: www.bhic.nl/bevolkingsregisters .