Mijn collega’s, vrienden en familie weten het. Ik heb een hekel aan gedraai en
gekonkel, daar draai ik niet om heen en uit mijn gevoelens. Ik vind het een
mooie eigenschap voor een raadslid.
Afgelopen raadsvergadering was de gelegenheid om vooruit te kijken naar de
komende begroting. Dat doen we aan de hand van de perspectiefnota; daarin
staat waar de gemeente haar prioriteiten legt en geld wel of niet aan wil
uitgeven. ‘Beleidsarm’ dit jaar, de coalitie roept iedereen immers op tot
‘meedenken over de portemonnee van de gemeente’.

In dat meedenken zagen wij de ideale mogelijkheid om vanuit onze
oppositierol invloed uit te oefenen op nog te maken beleid. Dat bleek valse
hoop; de coalitie heeft nog geen bestuursakkoord en weet nog niet precies wat
ze wil. Soms werden onze voorstellen geprezen, soms werd er kritisch op
gereageerd. Precies wat je wilt als raadslid, toch? Maar toen kwam het; alle
coalitiepartijen (SP, D66, CDA & Lokaal) gaven aan alleen ‘richting gevende
uitspraken’ te willen doen en dus nog niets te willen beslissen. Afwachten dus.

Drie kwartier werden verkiezingsstandpunten herhaald en moties en nota’s
niet concreet behandeld. ‘Zonde van de tijd’ noemde ik dat tijdens de
vergadering. Mensen vinden het niet fijn als ze horen dat ze eigenlijk niets
zeggen. Mensen uitdagen om hun mening te geven als ze dat niet willen is
irritant.

Mijn missie is dubbel geslaagd. Het is volkomen duidelijk geworden wat de
oppositie partijen willen. En de coalitie? Die moeten daar nog een zomer over
denken. Kennelijk zijn ze het onderling nog niet eens.

Reageren? Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.