Het is nooit wat geworden tussen Heeswijk Dinther en Bernheze. En al helemaal niet met Heesch. Het Bernhezer gevoel heeft nooit een plaatsje kunnen veroveren in de harten van de Heeswijk-Dinthenaren. Maar er is hoop. Het samenvoegingcircus is in Bernheze neergestreken! Eindelijk een kans om eigen keuzen te maken, er wordt zelfs al stiekem naar Veghel gekeken. Want, zo wordt gefluisterd, met Veghel, “daar hebben we wat mee”. Sommigen denken dat ze daar in Veghel wel raad weten met kersenboeren die hun gaarden omtoveren tot een uitzicht bedervend tentenkamp, daar weten ze wel raad met noeste hardwerkende ondernemers die aan de ingang van het mooie dorp Heeswijk het nodige stof doen opwaaien. En erger, zeldzame vogels als de Centus Bergus wegjagen uit wat een prachtig natuurgebied behoort te zijn. Eindelijk verlost van dat vermalijde Bernheze, eindelijk vrij van Heesch, nog maar net voorkomen dat Heeswijk omgekat zal worden tot Heeschwijk.

Zou het echt?

Het besturen van een gemeente is werk voor professionals. Samenvoegen gaat dus eigenlijk niet over groter worden. Het is slechts een middel om de broodnodige professionaliteit op ambtelijk en bestuurlijk niveau voor elkaar te krijgen. Dat is geen sinecure, je weet binnen ons democratisch stelsel nooit of de beste of de meest populaire bestuurders in het pluche komen zitten. Wat we wel weten is dat bestuurders moeten besturen en ver weg moeten blijven van vage begrippen als het “Bernhezer, Veghels of Ujens gevoel”. Heeswijk-Dinthernaren hebben meer dan genoeg aan hun eigen vertrouwde Heeswijk-Dinthers gevoel.

Michel v.d. Linden,

namens LOKAAL.