28 februari 2013 –op donderdag in het Willibrord Centrum – Heeswijk!

 De vragen die het levensverhaal van Ybo Buruma kleurden.

Een rechter is iemand die tot een gemeenschap behoort maar vanwege zijn taak om die gemeenschap aan geldende waarden en bestaande afspraken te herinneren ook een beetje aan de rand van die gemeenschap staat. De plaats van de rechter past wel bij een enig kind uit een niet-kerkelijk gezin in een gereformeerd dorp, die later met katholieke geliefden gaat werken aan een katholieke universiteit. Mijn plaats is 'erbij, maar niet er temidden van'. In de zekerheid dat ik zelf de verantwoordelijkheid draag om goed te leven en dat de anderen dat op hun manier ook proberen.

Als rechter moet ik oordelen wat gek genoeg gemakkelijker is als ik iemand in de ogen kan kijken, omdat ik dan weet dat ik hem als mens aanzie. Als raadsheer in de Hoge Raad staat de verdachte nooit voor me en daarom is daar steeds de verleiding in algemeenheden te denken en de mensen die het betreft als objecten te beschouwen alsof ze niet twee ogen en een neus hebben maar slechts verdachte zijn van een strafbaar feit. Dan is het nog moeilijker hoop en liefde een plaats te geven en het recht niet te laten verworden tot een bureaucratisch of zo je wilt farizeïsch instrument. Ja, dan is het moeilijk bij de gemeenschap te blijven, goed te leven en te blijven geloven dat anderen dat ook proberen.

Mocht je het wat willen veranderen dan sta ik open voor elke suggestie, hoor. Maar ik vind het moeilijk nu al uit de losse pols een soort college samen te vatten, want ik denk dat niemand zit te wachten op een echt college, maar dat men wel eens wil zien 'wie is de mens Ybo Buruma; wat doet zo'n strafrechter nu eigenlijk; en wat zou dit voor mij als inwoner van Berkenheeze persoonlijk kunnen betekenen?'

Inleider: Ybo Buruma is raadsheer in de Hoge Raad