Heeft Pasen voor jou nog enige betekenis? Deze vraag wordt gesteld in de Hadeejer van april. Ze hebben het aan zes mensen gevraagd, misschien nog wel aan meer maar deze zes zijn door de redactie geselecteerd. Dat zegt natuurlijk ook iets van de redactie… Het antwoord van deze zes mensen – allemaal boven de 40 – is: wij gaan niet meer naar de kerk. Maar dat is geen antwoord op de vraag, De vraag ging over Pasen. Want ook los van kerkbezoek blijft Pasen. Pasen blijft het feest dat Jezus uit de doden is opgewekt en dat zijn boodschap van liefde en compassie door de wereld gaat. Een boodschap gedragen door een groot aantal mensen. De zes geïnterviewden gooien dus duidelijk twee dingen door elkaar. Maar misschien hebben ze helemaal niet over Pasen nagedacht en geven ze maar een snel antwoord om van de vraag verlost te zijn. Moet je je eigen kerkbezoek, en de frequentie daarvan, erbij halen om iets te zeggen over Pasen? Ik denk het niet. Het zijn twee verschillende dingen, die soms wel bij elkaar komen zoals voor ons in deze viering want anders zaten we niet op Tweede paasdag in de kerk. Trouwens: die geïnterviewden voelen wel nattigheid. Want verschillende van de geïnterviewden voegen er aan toe dat ze de tweede vrije dag van Pasen willen behouden. Mocht men eens op de gedachte komen Tweede paasdag op te offeren voor een vrije dag van een islamitisch feest. De PvdA denkt daar over na…

Blijft de vraag of voor jou Pasen nog enige betekenis heeft. Dat woordje ‘nog’. Wanneer ik aan Pasen denk dan heb ik het wel over dood en leven, dan heb ik het over een rechtvaardige mens die door anderen om zeep is geholpen, geliquideerd op een verschrikkelijke manier, dan heb ik het over een boodschap van liefde die verder gaat dan de dood. Zouden deze vragen voor mij nog enige betekenis hebben, en voor jullie? Ik hoop het wel want op de een of andere manier krijgt ieder van ons met deze vragen te maken. Wij zijn allemaal een keer aan de beurt om deze aardbol te verlaten. En dat kan op heel veel manieren. Het is altijd ingrijpend. En niemand ontkomt er aan. Wie wil zich niet voorbereiden op zijn toekomst? We doen dat met onze maatschappelijke loopbaan. Doen we het ook op het vlak van hoe we tegen het leven aankijken? Heeft Pasen nog betekenis als je tot je door laat dringen hoeveel mensen er in deze wereld verloren lopen? We leven toch hier in HD niet op een eiland? De betekenis van Pasen is dat de dood niet het laatste woord heeft, dat wanneer je valt je altijd kunt opstaan, dat iedere mislukking ook een uitdaging betekent, dat er altijd een gemeenschap is die een vangnet vormt voor de armen en verdrukten. Natuurlijk zijn er mensen – zoals een geïnterviewde zegt – die iets doen voor een ander belangrijker vindt dan naar de kerk gaan. Prima dat je iets voor een ander doet, maar gedragen door een boodschap van solidariteit, ook solidariteit over de grens van de dood heen, is wel een toegevoegde waarde om door te gaan daar waar anderen afhaken.

En dat kerkbezoek? Interesseert het me dan niet hoeveel klanten ik in een weekend in de kerk heb? Natuurlijk wel. Maar het gaat mij in eerste instantie om hoe dat engagement van die Jezus, die op Goede Vrijdag is gedood en in de nacht van Pasen opgewekt is tot een nieuw leven, hoe dit engagement vandaag nog resultaat oplevert. Dan ben ik wel blij dat iedere keer weer de kerkklokken mij naar deze plek (en in de abdij) brengen want het grote verhaal van God met mensen geeft mij telkens weer inspiratie. En als ik dan ook die Aanwezigheid van Boven mag breken en delen met andere mensen, dan doet mij dat wel wat. En het geeft mij steun om door te gaan daar waar anderen ophouden. Ik ben dan ook wel weer trots als ik voel dat ik deel uitmaak van een wereldwijde beweging van het Evangelie van Jezus die rond de keuze van een nieuwe paus op een positieve manier in het nieuws is. Ik ben blij dat ik weet heb van zoveel plekken waar in de naam van Jezus bergen worden verzet. Dan ben ik blij dat met mij er velen zijn voor wie Pasen belangrijk is en dat ook in een kerk vieren. Zoals wij nu!

Joost Jansen o.praem.