Een wat oudere vrouw valt op een druk kruispunt op de grond. Een voorbijganger schrikt maar gelukkig belt hij toch 112 om hulp. Een wat oudere vrouw valt op een druk kruispunt op de grond. Een voorbijganger schiet te hulp, legt haar goed, regelt het verkeer, zegt tegen een ander om 112 te bellen.
Op de vierde zondag van Pasen gaat het ieder jaar over de Goede Herder. Het gaat er om hoe je voor anderen zorgt. Het gaat om hoe mensen geroepen worden. Niet alleen roepingen voor het priesterschap of het religieuze leven, maar gewoon: geroepen worden voor wat te doen staat. De samenleving wat leefbaarder maken, mensen met elkaar verzoenen. In het evangelie van deze zondag – ieder jaar – gaat het om schapen en hun herder. In die tijd kon je dagelijks schaapherders met hun kudden zien rondtrekken. Nu is het een toeristische attractie die wegbezuinigd kan worden. Maar we weten allemaal dat een herder met een kudde staat voor een hele samenleving. Want gaat het ook vandaag niet om hoe mensen zorg hebben voor elkaar, hoe ze op elkaar betrokken blijven, hoe er geluisterd wordt naar elkaar? En daarin gaat het wel achteruit, vandaag.
Wij staan vandaag in onze maatschappij voor grote veranderingen. De hele week horen we al over bezuinigingen. Hoe luisteren we naar elkaar? Hoe verdelen we het geld zo eerlijk mogelijk? Hoe kunnen we het graaien terugdraaien? Blijven we aan de zijlijn staan zoals die passant bij de vrouw liggend op een kruispunt? Bellen we 112? Of laten we ons aanspreken en steken we zelf de handen uit de mouwen op de kleine plek waar wij leven?
Jezus wordt ons vandaag gepresenteerd als de Goede Herder, met hart voor zijn schapen. Zijn geheim, His secret? Hij luistert met de oren van God. En God luistert naar het bidden van zijn volk… Wanneer wij naar de verhalen luisteren in de Bijbel dan komt daar een God in naar voren die met veel barmhartigheid luistert naar zijn mensen. We komen een tedere God tegen die met veel gevoel weet te luisteren naar wat achter de woorden klinkt. Jezus, de Goede Herder, luistert op diezelfde manier. En Hij weet zich gesteund en gesterkt door die God, zijn Vader.
Het luisteren naar wat er vandaag speelt en het reageren op de omstandigheden krijgen dan een hele bijzondere dimensie. Wij hebben vaak de neiging om, als er niet onmiddellijk resultaat is, af te haken. ‘Dan zoeken ze het zelf maar uit’, zeggen we dan. Maar als je luistert met de oren van God, met de oren van de Goede Herder, dan haak je niet af, dan blijf je doorgaan. Je blijft trouw. Anders had ook God allang zijn handen afgetrokken van zijn wereld, van ons. Het bijzondere van deze wijze van luisteren is dat je met perspectief luistert. Wat nu speelt in onze dorpen, heeft een voorgeschiedenis. Het heeft ook perspectief. Het perspectief van Pasen. Dat betekent dat bij iedere tegenslag je ook weer kunt opstaan. Dat iedere bottleneck ook weer een uitdaging kan worden. Dat ieder doods moment, leven kan opleveren.
Beste mensen: er wordt voldoende geroepen, alleen luisteren we niet altijd even goed. We worden allemaal geroepen. Geroepen om te zorgen voor elkaar en ook om verantwoordelijk te worden voor elkaar. Dat kan tot gevolg hebben dat je een functie op je neemt in een plaatselijk bestuur. Het kan zijn dat je intreedt in een abdij of dat je de kerk wilt dienen als priester of als religieus. Ik denk dat wanneer mensen zorg hebben voor die roepstem van God er ook weer meer roepingen in de kerk zullen komen.
Er worden voldoende appèls uitgezonden. Wie luistert? Wie schiet te hulp? Wie blijft ook wat langer verantwoordelijk?
Wij kunnen voor elkaar en voor al die anderen in ons dorp de Goede Herder zijn!
Joost Jansen, norbertijn