Er is hier ook een protestantse kerk. We hebben goede contacten met de families Buijs en Juin en anderen. Wij ervaren niet dat ze zo anders zijn. Toch zitten wij op zondag hier en zij daar. Het toont dat de kerk van Jezus de Christus verdeeld is. Er zijn zoveel verschillende christelijke kerken. Het is soms niet meer uit elkaar te houden. Toch is er sinds het begin van de vorige eeuw een verlangen om tot eenheid te groeien. In de maand januari bidden we hiervoor extra. Deze zondag valt in die week om gebed voor de eenheid van de christenen.
Waar komt al die verdeeldheid vandaan? Wanneer mensen gestimuleerd worden om een eigen mening te hebben dan botsen die meningen soms. Als mensen aangespoord worden om te getuigen van hun geloof – en dat is toch ook één van de eigenschappen van een gelovige? – dan blijkt dat ze het lang niet met elkaar eens zijn. Salafisten zijn er in elke godsdienst. En als dan ook nog sociale en etnische verschillen mee gaan spelen dan is het te begrijpen dat zich partijen vormen, dat mensen niet meer met elkaar door één deur willen.
De verdeeldheid met de protestanten is in de 16e eeuw gekomen mede doordat de katholieken van hun geloof een handeltje maakten, dat ze heiligen – zoals de Maagd Maria - stelden boven de persoon van Christus, dat ze zo rigoureus met hun geloof omgingen dat het eigenlijk niet serieus meer was. En dan speelde ook nog mee dat men in de Nederlanden zich wilde bevrijden van een katholieke overheerser, de Spanjaarden. Dan is het bijna te begrijpen dat je een eigen kerk sticht.
Hoe kunnen we groeien tot eenheid? Het evangelie van vandaag helpt ons. Johannes de Doper had jaloers op Jezus kunnen blijven. Jezus heeft meer succes dan Johannes hoewel hun boodschap veel overeenkomsten kent. Geen jaloezie echter maar Johannes wijst zijn leerlingen naar Jezus. Hij zegt tegen zijn leerlingen: kijk daar heb je nu Iemand die het kwaad van anderen op zich neemt en het omwerkt tot goed. Hij is het Lam Gods dat de zonden van de wereld draagt en wegneemt. - We bidden het iedere eucharistieviering bij het breken van het brood. - Johannes wijst van zich af naar Jezus toe. Hij heeft zichzelf niet op het oog. Hij wijst naar Jezus die een weg gaat om mensen te verzoenen.
Als wij willen groeien in eenheid - of dit nu de eenheid tussen christenen is of de eenheid tussen dorpen, of tussen politieke partijen of gewoon in een gezin… - dan zullen we van ons af moeten wijzen. Hij moet groter en belangrijker worden, ik kan het met wat minder. Dat is liefde. Johannes wijst naar Jezus en dat is niet alleen naar zijn Persoon, hij wijst ook naar alles waar deze Jezus voor staat. Eenheid groeit – ook in een gezin tussen man en vrouw en kinderen – wanneer mensen een gezamenlijk project hebben. Eenheid tussen christenen groeit als we samen het Verhaal van Jezus opnemen en actueel maken in 2014.
Hoe maken we dat Verhaal actueel? Hoe laten we zien dat de boodschap van Jezus nog steeds van deze tijd is? Allereerst door er voor uit te komen dat je christen bent, dat je katholiek bent. Niet ‘van huis katholiek’, maar gewoon ‘katholiek’. Verder door af en toe een Onze Vader en een Wees gegroet te bidden, liefst één keer per dag. Met een kruisteken. Ook door om je heen te kijken in je buurt en je af te vragen waar kan ik wat meer helpen en wat meer liefde brengen. Meer nog: daar waar iemand gevallen is, hem of haar weer op te beuren. Vallen en toch weer opstaan: is dat niet de boodschap van Jezus? Kerstmis en Pasen samen. Op die wijze kunnen we bouwen aan een goede samenleving met meer liefde en eenheid.
Joost Jansen, norbertijn