Stel je eens voor: je staat op de braderie dit weekend namens de kerk. Ja, dat gebeurt op zondag. We hebben namens de parochies van de abdij een grote banner laten maken. Je ziet een flink aantal verschillende foto’s van mensen die in en rond onze kerken bezig zijn. Er staat een tekst op: God gelooft in ons. Een enkeling zal denken: dat lijkt een beetje op de titel van de musical van André Hazes: Hij gelooft in mij. Dat is niet gek gedacht. Maar deze bannier is net even anders: God gelooft in ons. Een beetje uitdagend. Hoe weet je dat? En is het niet een beetje vreemd om daarmee op de braderie te staan? 

Ik moet denken aan wat we in de eerste lezing gehoord hebben: Weest altijd bereid rekenschap af te leggen van de hoop die in u leeft. Is dat zo? Hebben wij hoop? Er zijn volksstammen mensen die niet zoveel heil zien in een verenigd Europa als we naar de verkiezingen in deze week kijken. En met name naar de opkomst voor die verkiezingen. Hebben die mensen geen hoop dat het beter kan worden? Zijn ze wellicht teleurgesteld? Toch is hoop een van de belangrijkste waarden in ons geloof. Geloof, hoop en liefde. Soms zeggen we: en de liefde is de grootste. Ja, dat is wel zo. Maar zonder hoop werkt liefde in de praktijk niet zo goed. Het gaat altijd in ons leven om open te staan voor wat er nog niet is. Als we alleen maar blijven stil staan bij het hier en nu, wordt ons bestaan arm. En stilstand is achteruitgang.

Daarom ook dat Jezus op de vooravond van zijn eigen dood zijn vrienden nog eens het allerbelangrijkste onder de neus wrijft: er valt nog veel meer te ontdekken. Blijf niet staan bij het hier en nu. Ik bid voor jullie om de heilige Geest. Met die heilige Geest blijf je de inspiratie houden om iedere keer weer verder te gaan. Wat hebben we veel heilige Geest vandaag nodig bij al die berichten van mensen die zelf een einde aan hun leven maken. In vijf jaar tijd 30% meer, lees ik deze week in de krant. Iedere keer weer is het een aanslag op ons eigen bestaan. Wat een verdriet roept het op in de directe omgeving.
Wanneer er in je gelooft wordt, dan kun je veel aan. Dat hebben veel jongeren gevoeld in de afgelopen twee weken bij hun eindexamens. Het helpt hen bij het maken van al die opdrachten. Het heeft ook die Jezus geholpen om door te gaan terwijl Hij heus wel aanvoelde dat zijn laatste uren geslagen waren. Hij ervaarde dat God – Hij noemt Hem zijn Vader – in Hem blijft geloven. Jezus kan dat ervaren en voelen omdat Hij in zijn jeugd ervaren heeft dat Jozef en Maria, zijn ouders, in Hem hebben geloofd. Ze hebben Hem gesteund, hun deur is altijd open blijven staan ook toen Hij – in hun ogen – een wel hele speciale weg ingeslagen is. Het Rijk van God verkondigen en tegen de mensen zeggen dat God in hen gelooft. Ook voor die Jezus was er veel meer tussen hemel en aarde.

Als God in ons gelooft, wat roept dat dan bij ons op? God gelooft in mij: geeft mij wel ruggensteun om dat te doen waarvan ik denk dat die God het mij opdraagt. Dat is voor mij mensen nabij blijven in alle levensomstandigheden. Ook als je dochtertje van zes verdrinkt in een zwembad… Ook als achter één van de tien voordeuren hier in onze dorpen er grote financiële schulden zijn. Ook als een jong stel trouwt voor de kerk en hun verbond onder de zegen van God stelt.

Maar op die banner staat ‘God gelooft in ons’ en dat zijn wij allemaal samen. Ik geloof dat God niet ingrijpt in onze wereld om alles weer op orde te brengen. Met al dat bidden van ons, had Hij het allang gedaan als Hij het zou kunnen. Neen, met al ons bidden worden we wel ‘scherp’ gehouden. Ons bidden zou ons juist moeten aanzetten om aanwezig te zijn bij mensen in alle omstandigheden van hun leven. Ons bidden om de heilige Geest schenkt ons de kracht om te ontdekken wat er verder van ons gevraagd wordt.
‘God gelooft in ons’: Hij kan het niet alleen. Hij kan het niet alleen omdat God daarvoor in alle vrijheid gekozen heeft. Hij gelooft in ons als vrije mensen. Hij vertrouwt erop dat wij dan doen wat op onze weg komt. Allemaal geloof, hoop en liefde, maar wel heel concreet in actie. Actie waardoor mensen voelen en ervaren dat ze geborgen zijn en dat het leven zin heeft.

Joost Jansen, norbertijn