Overweging op 11 januari 2009. Er wordt veel gedoopt in onze parochies. Wanneer een echtpaar hun kindje aanbiedt om gedoopt te worden, is er eerst een voorbereidingsavond. Een vijftal ouders komen bijeen. Twee jonge moeders van de doopvoorbereidinggroep leiden die avond. Ik ben er ook altijd bij.

Geregeld krijg je ontroerende verhalen. Jonge mensen vertellen elkaar wat ze rond de geboorte hebben meegemaakt. Ze praten aarzelend over wat ze geloven. Ze kiezen bewust voor de doop van hun kindje. Anderen – ze zijn in de meerderheid - zijn veel minder expliciet. We laten ons kind nu wel dopen, maar hij/zij moet later maar zien wat hij/zij er mee doet. Ik heb het nu over uw kinderen en kleinkinderen… Ik denk: wat je zelf niet voorleeft, daarvoor zullen je kinderen zich nooit interesseren. Soms is er dan nog een opa of oma die zo authentiek in de traditie van geloven staat, dat het ook weer gewekt wordt in het kleinkind. Zo gaat het meestal.

En dan gaat dit geloofskruis rond in het bisdom. Omdat het bisdom 450 jaar bestaat in mei. Dit kruis wordt doorgegeven. Het komt uit Uden en gaat weer naar Boekel, eind volgende week. Doorgeven is essentieel in ons geloof. Doorgeven van wat je ervaren hebt. Wat je ervaren hebt met het kruis in je leven, bijvoorbeeld. Maar ook het geluk dat je ervaart wanneer je je geborgen weet, wanneer je de veiligheid voelt van een God die tegen jou zegt: jij bent geliefd. Er wordt van je gehouden. Er kan nog zoveel in je bestaan gebeuren: weet, ervaar, dat er van je gehouden wordt. Door God. Door mensen. Dat is de kern van de boodschap van het verhaal van Jezus dat we zo juist gehoord hebben. ‘Gij zijt mijn Zoon, mijn veelgeliefde; in U heb Ik welbehagen.’ - Van jou houd Ik, vrij vertaald. - Dat is zo’n geweldige ervaring dat Jezus op het kruis God nog steeds kan aanroepen als zijn Vader. In de uiterste verlatenheid toch nog blijft vasthouden aan die bemoediging: Jij bent mijn Zoon, Ik houd van je. Dat maakt het kruis tot het herkenningsteken van het christendom, een uiterst heldere uiteenzetting van het christelijk geloof. Liefde die blijft ook al voel je niets meer. Liefde die de moeite waard blijft, ook al zijn de haat en de afwijzing nog zo groot. Het kruis als samenvatting van het geloof: Vader, Zoon en heilige Geest. Hoeveel keer per jaar zeg ik niet bij al die doopsels: Peter, Anne, Sanne, Sven, ik doop je in de naam van de Vader, de Zoon en de heilige Geest? God, Vader, heeft met dit kind van doen. De ouders houden er erg veel van, maar in het doopsel zeggen we dat ook God van dit kind houdt. Hebben we daar voorbeelden van? Ja, Jezus heeft het laten zien. Maar die heeft 2000 jaar geleden in Israël rondgelopen. Sindsdien zijn er mensen geweest, veel mensen, die in iedere tijd opnieuw zijn voorbeeld nieuw leven hebben ingeblazen. Hoe? Door de inblazing, door de gave van de heilige Geest. Daarom is het kruisteken een samenvatting van ons christelijk geloof. Het kruisteken van een voetballer die het veld oprent. Het kruisteken van een doodzieke mens die het kruisteken nog maar amper kan maken, maar wel heel intens. Steeds is het kruisteken een band met die ruimte van God, over de drempel van wat wij kunnen begrijpen én grijpen heen.

De bisschop heeft er goed aangedaan om zo’n kruis rond te laten gaan. Wij mogen blij zijn dat het juist op het feest van het doopsel van de Heer Jezus bij ons is. Het een versterkt het ander. Wij worden door dit kruis een deel van de keten binnen ons bisdom dat in mei 450 jaar bestaat, maar door ieder kruis zijn wij deel van de keten die de grote gemeenschap van Christus vormt. Door het doopsel maken wij deel uit van die keten. Door het doopsel kunnen wij steeds opnieuw terugvallen op die bijzondere gebeurtenis dat God tegen mij, tegen ons, zegt: Jij bent mijn geliefd kind. Wat er ook gebeurt.

Lieve mensen, bij de bushokjes hangen grote posters: als je aan scheiden denkt. Scheiden is een markt geworden. Onze wereld is onveilig geworden, tot in onze meest intieme relaties. Dan is het een unieke boodschap die ons wordt gegeven bij het doopsel (en ook daarna): jij bent geliefd. Er wordt van je gehouden. Gods liefde blijft ons bij. Kunnen we met deze boodschap de boer op?
  Joost Jansen o.praem.