Overweging bij de 1e zondag van de Veertigdagentijd – In de Hadeejer is er een interview met enkele jonge ouders over de regenboogvieringen. Voor wie het nog niet weet: dit zijn vieringen in onze kerk voor de allerkleinsten. Het is gezellig rommelig. De kleintjes voelen dat ze veilig zijn in deze ruimte bij God. Er wordt gebeden, er is een verhaal, er is wat geknutsel.

Geen hoogdravende liturgie, maar wel een hele bijzondere liturgie. De naam van die vieringen is met zorg gekozen. Regenboogviering, er is meer tussen hemel en aarde. De regenboog die staat – hebt u het gehoord in de eerste lezing? – voor het verbond van God met zijn mensen. Want God had spijt dat een grote vloed op aarde zoveel had verwoest. Hij wilde de mensen beschermen. Daarom stelde Hij een grote boog, een schitterende regenboog, over al die mensen. Een boog over alle mensen, niemand buiten gesloten. Een verbond tussen mensen, zo verschillend, maar wel allemaal mensen, ze horen bij elkaar.

‘Maar ik wil helemaal niet opgenomen worden in een grote club, niet behoren tot een bepaald instituut of kerk’, hoor ik mensen zeggen en schrijven. ‘Ik wil mijn eigen weg gaan. Mijn eigenheid wil ik bewaren. Ik stel zelf wel mijn pakket samen. En als ik dan aftakel dan bepaal ik zelf wel het moment van mijn dood.’ Dit wordt vandaag gezegd in onze samenleving die de individualiteit hoog in het vaandel heeft. Op die keuze voor het eigen ‘ik’ speelt ook de commercie in. Zijn dat de beproevingen, de verlokkingen van onze dagen?

Op de eerste zondag van de veertigdagentijd staat steeds het thema van de beproeving centraal. En het klassieke antwoord dat we kennen uit onze kinderjaren is: versobering, vasten, de broekriem aanhalen. Maar bekoringen zijn er velerlei vandaag. Iedere tijd kent wel zijn eigen bekoringen. Jezus werd bekoord in de woestijn. Hij werd op zichzelf teruggeworpen en de bekoringen van zijn dagen kwamen op Hem af. In het evangelie van Marcus waaruit we dit jaar lezen, staat niet welke bekoringen het zijn. Er staat: ‘Hij werd door satan op de proef gesteld.’ Jezus is mens met ons, ook Hij kent de beproevingen. Hoe komt Hij er door heen? Want Hij is er doorheen gekomen en daarna gaat Hij op weg om zijn boodschap van het Rijk van God te verkondigen.

Jezus is er doorheen gekomen dankzij het Woord van zijn Vader-God. Heeft Hij een speciale hotline met Boven? Ik denk niet dat we het zo moeten zien. Hij leeft vanuit al die Bijbelverhalen waarin Hij de Stem van God hoort. Hij kent het verhaal van de regenboog, het beeld voor het Verbond van God met mensen. Hij gelooft heilig in het samen-optrekken van mensen. Hij kent ook de valse verlangens van mensen die steeds maar meer willen. En vergapen ook wij ons niet aan de Ferrari’s van de directeuren van Easy Life. Het is het resultaat van de hebzucht ten top. En goedgelovige mensen zijn door het voorspiegelen van zoveel voordeel de teil in gegaan. Als Jezus vandaag iets zou zeggen, dan zou hij verkondigen: niet graaien, maar delen. Niet ieder je eigen pakketje maar kijk eens naar de regenboog: alle kleuren zijn op zich mooi, maar echt licht is er pas als al die kleuren in elkaar smelten. Dan is er sprake van Verbond, van verbondenheid, van echte ontmoeting.

Met dit weekend – na de Aswoensdag – gaan we echt op weg naar Pasen. Het is ieder jaar een soort retraite. Je bezinnen op waar het in je bestaan echt om gaat. Waar het in je gezin om gaat. Gaat het om graaien of om samen delen? Gaat het er om dat ieder zijn eigen weg gaat, of gaat het om een samen van alle leden van mijn gezin? Gaat het er om dat ik helemaal eigenstandig mijn levenspad uitzet, of spreekt zo’n verhaal van de regenboog, zo’n verhaal van het Verbond ook mee? Of al die andere verhalen waarin God tot ons spreekt?

Wij willen elkaar graag ontmoeten, we willen graag buurten, maar dat houdt ook buurtschap in, verantwoordelijkheid voor elkaar. Het zijn allemaal vormen waarin dat Verbond van God aan het licht komt. Er zijn veel barrières, er zijn valkuilen en valse beelden, maar ons wordt gezegd: keer je daarvan af, keer je om, dat land van God ligt voor ons, dat rijk van God bouwen we samen op Onder de veilige schutse van de regenboog.
      Joost Jansen o.praem.