Kan God daar dan geen stokje voor steken? Het is toch oneerlijk dat iemand zo jong sterft? Het moet toch niet kunnen dat iemand door het lint gaat in Apeldoorn dat er zeven mensen gedood worden. Koninginnedag zal voortaan anders zijn.

Had God het niet anders kunnen regelen? U kunt zelf genoeg voorbeelden aangeven van opmerkingen die mensen maken en God de schuld krijgt van de rampen en ziekten die mensen overkomen. God is toch een goede God die zijn mensen nabij wil zijn? God is toch een goede Herder die zorg heeft voor zijn schapen? Hoe zo zorg? God krijgt vaak de schuld van het onheil dat er geschiedt.
Als Jezus God ziet als een Goede Herder die zorg heeft voor zijn schapen, zijn mensen, hoe moet ik dat dan begrijpen? Heeft Hij in zijn eentje de zorg voor alles en allen?
Het is een idyllisch beeld dat ons wordt geschetst in het evangelie. Prachtig hoe een herder met zijn kudde rondtrekt, geholpen door een herdershond. Het lijkt net alsof alles altijd goed gaat. Vergis u echter niet, het bestaan van een herder is hard. Jaar in, jaar uit trekt hij met zijn kudde rond, overgeleverd aan alle weertypes. Zeker in die tijd en in die streken lagen er altijd roofdieren op de loer om een schaap of lammetje te kapen. Je moest als herder altijd op je hoede zijn. Schaapherders in de Pyreneeën in Frankrijk weten er alles van. Als je niet echt betrokken bent en verantwoordelijk, houd je dit werk niet vol. De schapen die aan de herder zijn toevertrouwd moeten wel als het ware zijn eigen kinderen zijn. Dan is het te begrijpen dat Jezus geen hoge pet op had van mensen die geen echte betrokkenheid uitstralen. Ze schieten tekort in verantwoordelijkheid. Herkennen we dit niet? Zit dat ook niet in uitdrukkingen als: ‘Dat is dan hun probleem’? Deze mensen trekken hun handen van de zaak af als hun het vuur aan de schenen wordt gelegd.

Gelukkig dat er mensen zijn die zich wel engageren. Mensen die op 29 april een lintje hebben gekregen, en vele anderen die - zonder lintje - zich inzetten voor wie op hen een beroep doen. Het zijn mensen die reageren op wat ze om zich heen zien gebeuren. Het zijn geroepen mensen! Voor hen is hun inzet als het ware vanzelfsprekend omdat ze in hun hart geraakt worden door het appèl, en soms ook door de nood, van anderen. Heeft God hier ook mee te maken? Velen zeggen van niet. Het is normaal voor hen. Ik zeg van wel.

Waarom ik hiervoor kies? Omdat ik probeer om alles wat er om ons heen en in onze wereld geschied te zien in dat grote plan van God met onze wereld. Voor mij zal God nooit direct ingrijpen in wat er in zijn schepping gebeurt. God heeft ons de schepping in handen gegeven. Rampen, ziekten, oorlogen: het overkomt ons mensen. Heeft God dan geen initiatief meer? Ja, als Goede Herder geeft Hij ons leiding om het zelf te doen. Hij geeft ons kracht voor onze inzet en om het vol te houden. Hij houdt ons door deze verhalen wakker iedere keer weer opnieuw. Hij roept ons ook een keer ter verantwoording. Want op ’n dag vraagt Hij mij, vraagt Hij ons, wat heb jij gedaan voor die ander, voor mijn schepping? Dat is ook een stem die ons roept!
Dus allemaal geroepen? Ja, allemaal geroepen. Dinsdagavond in het ccServaes was er een jonge moeder die getuigde: ‘Toen ik dat boekje over Franciscus van Assisi las en zijn leefregel, toen dacht ik, dat is nu precies voor mij.’ Dat is een speciale roeping. Dat is een inslag bij mensen om op een heel specifieke manier die Stem van God te vertalen naar hun  eigen leven. Dat gebeurt ook bij vrouwen en mannen die zich laten roepen tot het religieuze leven. Echter: alle vormen van geroepen-zijn hebben we nodig opdat God als een Goede Herder zijn gezicht kan laten zien in onze wereld.

God is vandaag ontzettend onthand bij alles wat er in de wereld gebeurt. Of het nu de vertrouwenscrisis is in de economie, of de vertrouwenscrisis in heel wat gezinnen tussen vader en moeder, God heeft ons nodig om echt te bouwen aan vertrouwen. God heeft ons nodig om mensen bij elkaar te houden en niet uiteen te drijven, of het kot uit te vechten. God heeft ons nodig om te laten zien dat belangeloze liefde echt mogelijk is. Hij roept, neen, sterker nog, Hij bedelt om onze inzet!
      Joost Jansen o.praem.