Dit is het HaDeejer.nl archief  van: 2006  tot  september 2015

kerktoren-haanoverweging op 10 januari 2010
Er wordt veel gedoopt in onze parochies. Iedere keer weer komen vaders en moeders met hun kindje van enkele maanden oud naar de kerk. Iedere keer weer ontroert het. Elk kindje is geliefd.

 ‘Dit is mijn kind, mijn welbeminde, in U heb Ik mijn behagen gesteld’, is de laatste zin van het verhaal van Jezus’ doop in de Jordaan. De Stem die uit de hemel klinkt sluit naadloos aan bij de ervaringen van de jonge ouders in onze parochies.
Er is wel een verschil in leeftijd. De ouders van een dopeling laten die liefde blijken op dat moment, hun kindje is een paar maanden oud. Bij Jezus wordt het gezegd wanneer Hij dertig jaar oud is. Dat is wel een verschil… Wat is er in die tussentijd gebeurd?

We weten niet veel over de eerste dertig jaar van Jezus’ leven. O ja, er is een verhaal hoe hij als twaalfjarige in de Tempel van Jeruzalem zijn ouders laat vertrekken naar huis toe en zelf achterblijft. Uit een ander verhaal weten we dat Hij gewoon was naar de synagoge te gaan, op sabbat (de joodse zondag). Hij kon lezen en schrijven, dat weten we ook. Dat was in die tijd in het Middellandse zeegebied uitzonderlijk. Bij de meeste volkeren kon enkel de clerus, de priesters, schrijven. Daar komt nog ons woord ‘klerk’ vandaan. Bij de joden is lezen en schrijven standaard, het is een heel ontwikkeld volk. Jezus zal wel gewerkt hebben als timmerman bij zijn vader in de werkplaats. Timmerlieden waren toen de kleine aannemers van vandaag. En steeds maar die wekelijkse gang naar de synagoge waar de verhalen uit de bijbel werden gelezen. Thuis had men geen boeken, wel in de synagoge die ook als een soort bibliotheek functioneerde. Toen die Stem uit de hemel sprak, sloot deze wel aan bij een jarenlange vertrouwdheid met de verhalen. Steeds opnieuw verhalen hoe God van mensen houdt en hen nabij wil zijn in alle levensomstandigheden. Je hoeft nooit alleen te zijn! Je bent altijd geborgen. Mijn moeder zei wel eens als wij kinderen van huis gingen: ‘Ga met God en zeven centen, dan heb je gezelschap en geld.’ Hoe eenvoudig kan het soms zijn…

Is het nu zo eenvoudig? Ook als je man of vrouw sterft, zelfs als je kind overlijdt? Is God er ook als het je voor de wind gaat? Of zo maar, als alles zijn gangetje gaat? Houdt Hij van ons, altijd en overal? En kunnen we er altijd wat mee? Bij iedere mens die eens gedoopt is?

Ik ben er ‘heilig’ van overtuigd dat die liefde van God ons altijd tot steun is. Je moet je echter er wel voor openstellen, want God dwingt niet. ‘In God is geen geweld’, zei een christelijke schrijver een eeuw ná Christus. God heeft ons vrij geschapen, wij mogen vrije keuzes maken. Dat is de fierheid van de mens. God staat op de uitkijk of wij ons tot Hem keren.

Tegen ieder kind dat gedoopt wordt in onze parochies wordt gezegd: ‘Jij bent een veelgeliefd kind van God.’ Natuurlijk is het helemaal het kind van deze vader en moeder. Met het doopsel wordt ook met water, vuur, zalfolie, de bijbel en niet te vergeten de parochiegemeenschap uitgedrukt: ‘Jij bent en blijft een veelgeliefd kind van God.’

Wat gebeurt er na het doopsel? Hoe ontwikkelen deze ouders hun liefde en Gods liefde voor dit kind? Blijft hun liefde zo sterk dat ze elkaar trouw blijven? Laten ze aan dit kind zien, niet alleen dat zij er samen van houden, maar ook dat God van hem of haar houdt? En hoe doe je dat? Misschien net zoals het in het leven van de jonge Jezus is gebeurd. Maria en Jozef vertelden de verhalen. Ze namen Jezus op geregelde tijden mee naar hun ‘kerk’. Dwang was er niet, wel het wekken van interesse.

En vertaald naar vandaag? Ik zie het koor Op Maat weer opbloeien. Ik zie hoe kinderen geïnteresseerd zijn in de voorbereiding op de eerste communie. Het is heerlijk om met 11-12-jarigen te praten over het vormsel. 11 tot 15-jarigen kunnen zich uitleven bij Rock Solid. Krijgen kinderen en jongeren het gevoel dat ze veilig zijn bij God, met God?

Veel hangt af van de ontspannen houding van volwassenen. Niet alleen van de eigen ouders, ook de grootouders. De hele omgeving. Het is zo belangrijk dat wij uitstralen dat God van ons houdt, dat Hij houdt van ieder kind, van iedere mens. Dat is de kern van het doopsel, zowel het doopsel van Jezus, als ook het doopsel van iedere mens. Is dat niet groots?

 

                        Joost Jansen o.praem.