Het gps-systeem is niet meer weg te denken uit onze samenleving. Als je een Tom-Tom hebt dan gebruik je gps. De automatische piloot van een vliegtuig evenzeer. Gps berust op het principe dat je drie punten nodig hebt om je goed te oriënteren. Soms doet een Tom-Tom wel eens een beroep op negen satellieten. Maar drie punten zijn al voldoende om de goede weg voor ons uit te stippelen.

 

Overweging 12 december 2010
Wij hebben vandaag drie kaarsen aangestoken in onze voorbereiding op Kerstmis. Steeds komt er een kaars bij, tot het Licht ten volle tot ons komt in de geboorte van het Kind te Betlehem, tot de komst van Gods Zoon. Drie kaarsen, drie oriëntatiepunten. Wat zou dat voor ons vandaag kunnen zijn?

De eerste kaars staat voor alles wat ons gegeven is. Dan gaat het niet alleen om de mensen die je vandaag gegeven zijn, het gaat ook om al die mensen die ons zijn voorgegaan. Wij zijn – zoals we nu bijeen zijn – een schakel in de tijd. De verhalen, beter gezegd de visioenen, die ons zijn toevertrouwd dienen we ook weer door te geven. Daarvoor zijn we verantwoordelijk. Wanneer God in ons midden komt dan ‘gaan de ogen van de blinden weer open en zullen de oren van de doven geopend worden. De lamme zal springen als een hert en jubelen zal de tong van de stomme.’ Dit stukje uit de eerste lezing is toch grandioos! Die belofte wordt ons in handen gegeven. Het geeft ons nieuwe energie als het soms niet mee zit. Dit is het eerste licht dat ons wordt toevertrouwd.

De tweede kaars is het licht dat ons ver vooruit is. Wij hebben het nodig om naar iets toe te leven. Naar ‘iets’ toe te leven of naar ‘iemand’ toe te leven? Dat is een verschil. Als ik toeleef naar iemand die onderweg is naar mij toe, bijvoorbeeld een neef die van een wereldreis thuiskomt, dan is dat zoveel persoonlijker dan de verwachting dat de toestand in de wereld op een dag verbetert. Toeleven naar de komst van een mens maakt andere snaren in mij los. Het is heel bijzonder om met Kerstmis te verwachten dat God zich met ons bemoeit. Hij deelt zijn eigen vlees en bloed met ons in de geboorte van zijn Kind Jezus. Dat is net wat meer dan toeleven naar wat gezellige dagen. God raakt met Kerstmis opnieuw de wereld aan. Hij zegt tegen ieder van ons: jij bent de moeite waard. Jij bent mijn kind. Je hoeft niet meer bang te zijn, jij bent veilig. Naar de komst van die mens leven we toe in deze weken.

Met deze zondag is er nog een derde kaars bijgekomen. Het is licht om helder om ons heen te kijken. Het antwoord van Jezus op de vraag van Johannes de Doper was heel eenvoudig. Kijk eens wat er om je heen gebeurt! Kijk niet alleen naar het slechte nieuws, luister en kijk ook naar het goede nieuws. De wereld draait door en dat zijn niet altijd negatieve berichten. Er gebeuren in onze dorpen ook hele mooie dingen. Er zijn al mensen in de weer om anderen een fijn Kerstmis te bezorgen. Er worden al dingen opzij gelegd om met anderen te delen. Een echtpaar geeft elkaar na 24 jaar huwelijk opnieuw huwelijksringen. Voor anderen… Blinden gaan weer zien, lammen lopen… We kunnen met onze derde kaars om ons heen kijken, ook op plekken waar we gewoonlijk niet komen.

Drie kaarsen om onze weg te bepalen. Onze Tom-Tom voor deze weken. Verleden, heden en toekomst. Of misschien beter: er is ons een rijke traditie gegeven waarvoor we verantwoordelijk zijn, juist met het oog op de toekomst van onze kinderen en kleinkinderen. Kerstmis is zo’n centraal punt in onze gezamenlijke geschiedenis. Kerstmis betekent dat God niet ver weg is maar in een Kind op ons toekomt. Dat geeft veiligheid, vandaag. En dan kunnen we met deze bemoediging, met deze kracht ons inzetten voor waar Jezus het over heeft in het evangelie: verlamde mensen weer op de been helpen. Mensen laten zien dat door hun verdriet heen er toch nog een weg verder is. Er voor uitkomen dat het goede dat je nu beleeft, een geschenk is. Van God. Het is allemaal zo aards, maar het is voor ons ook een kadootje uit de hemel. Wij kunnen aarde en hemel bij elkaar brengen. Met onze Tom-Tom van vandaag. Zo maar drie kaarsen. Dankbaar voor wat we krijgen, met het oog op de toekomst, en vooral: kijkend om ons heen. Er komt zoveel moois aan het licht!

Joost Jansen o.praem.