'De beste wensen..’; ‘de beste wensen..’ Ontelbare malen zullen in deze dagen mensen dit aan elkaar zeggen. Het schijnt zoveel gemakkelijker uit de mond te komen dan ‘Zalig Nieuwjaar’. Wat zou de reactie zijn als je op jouw beurt zou vragen: ‘welke?’ Welke zijn dan die ‘beste wensen’? Kun je ze invullen? Ik denk dat mensen je vreemd zullen aankijken. Want met die ‘beste wensen’ wil men soms weinig zeggen. Men denkt er niet bij na.

Wat zou je elkaar willen wensen als je er wat langer over na denkt? In het stukje evangelie dat we zojuist gehoord hebben, wordt verteld hoe Maria alles in haar hart bewaart. Dat is te begrijpen als je pas je eerste kindje hebt gekregen. Zeker als ook de omgeving – met herders en anderen – zulke mooie wensen uit de hemel over dit Kind hebben uitgesproken. Want de herders kwamen Maria vertellen dat met dit Kind ‘eer aan God in den hoge’ gebracht zou worden ‘en vrede op aarde en in de mensen een welbehagen’. Dat is niet niks. Die ‘beste wensen’ werden hier onmiddellijk concreet ingevuld. Wat overdacht Maria in haar hart? Ik denk op de eerste plaats wat iedere moeder denkt - en vaak blijft denken… - wat zal de toekomst brengen? Wat zal dit nieuwe jaar brengen?

Dat overdenken in het hart van Maria werd ook gevoed en bepaald door eerdere gebeurtenissen. Een engel, een boodschapper van God, had haar gezegd dat de Zoon die ze zou krijgen, mensen zou gaan redden. En dan zie je zo’n hummeltje liggen in zijn bedje. Dat klopt nog even niet! En toch… Dan krijgen de ‘wensen’ wel een andere betekenis. De traditie waarin Maria leeft, spreekt zo een woordje mee. In haar traditie wordt gesproken over mensen die zó verantwoordelijk zijn voor anderen dat ze hun  leven geheel en al in dienst stellen van een ander. In Maria’s traditie gaat het over mensen die meer willen delen met anderen dan voor zichzelf binnenhalen. In onze traditie gaat het over zorg voor hen die het moeilijk hebben en die dreigen buiten de boot te vallen. Dan worden de ‘beste wensen’ wel ingekleurd!

Spreekt onze traditie ook een woordje mee als we elkaar een Zalig Nieuwjaar wensen? Alleen al het gebruik van deze woorden spreekt boekdelen. Zalig of Gezegend wil zeggen dat je in je wensen ook het verlangen van God laat meespreken. En wat is dat verlangen? Dat je doet waarvoor je geschapen bent, niet minder. Liefst een klein beetje meer. Toen de herders bij Maria, Jozef en het kindje Jezus weggingen, zijn ze verder gegaan met het hoeden van hun schapen. Maar toch anders. Jozef heeft de kost verdient voor vrouw en Kind door te timmeren en huizen te bouwen. Maar toch anders. Maria heeft gewoon haar kind gevoed en verzorgd. Maar toch anders. Wij moeten gewoon ons werk doen. Maar toch anders. Deze week zei een vrouw die de kerk aan het poetsen was: ‘Ik zeg tegen mijn kinderen dat ik het huis van God poets, en dat klinkt toch anders als het poetsen van de kerk.’

Wanneer wij vandaag elkaar veel goeds toewensen met een Zalig Nieuwjaar dan kunnen we wellicht in die ander een mens zien die ook kan bouwen aan een gezond klimaat in onze samenleving. We kunnen wellicht in die ander een medestander vinden om wat meer geestkracht in onze omgeving te brengen. In onze gesprekken kunnen we misschien eens onderwerpen aansnijden die wat meer diepgang hebben. Zijn onze tijdgenoten niet te veel overgeleverd aan de ‘soap’ die van alle kanten ons wordt opgedrongen?

Wanneer we Zalig Nieuwjaar wensen dan zeggen we dat Gods zegen over ons doen en laten komt. Wanneer we Zalig Nieuwjaar wensen dan gaat die zegen uit de eerste lezing meespelen: ‘Moge de Heer u zegenen en u behoeden! Moge de Heer de glans van zijn gelaat over u spreiden en u genadig zijn!’ Dan hoeven we echt niet de zegen te herhalen, dat zou te vroom klinken. Maar wanneer we Zalig Nieuwjaar wensen dan bedoelen we dat wel. En dat is toch wat onze wereld vandaag nodig heeft? Dat we behoed worden in het komend jaar! Dat God zijn gelaat over ons laat lichten! Dat geeft een enorme kracht voor dit nieuwe jaar.

 Joost Jansen o.praem.