
Peter Vermaat is verteller, dichter, theatermaker en theoloog. In zijn producties laat hij zich inspireren door verhalen uit de grote spirituele tradities van Oost en West. Op dinsdag 25 januari is hij te gast in de Abdijkerk van de Abdij van Berne te Heeswijk en treedt hij op met de voorstelling Kusa en Pabhawati. Dit is een verhaal uit de boeddhistische Jatakaverzameling.
Jataka betekent geboorteverhaal. Het zijn verhalen over een vroeger leven van Boeddha (de Verlichte), toen deze nog een Bodhisattva was (iemand die verlicht wil worden, maar dat nog niet is). Veel verhalen vinden hun oorsprong in de volkscultuur van het Oude India en hebben oorspronkelijk niets met het boeddhisme te maken. Sommige, zoals Kusa en Pabhawati, gaan zelfs in tegen de geest van het boeddhisme. Toch gebruikten rondtrekkende boeddhistische predikers ze om hun preken aantrekkelijker te maken. Dit laat zien dat deze verhalen krachtiger zijn dan de religieuze moraal. In Kusa en Pabhawati is Kusa een vroege reïncarnatie van de latere Boeddha, die als een hartstochtelijk minnaar het hart van Pabhawati tracht te veroveren. Een zeldzaam motief in de boeddhistische literatuur.
Boeddha leert immers, dat het lijden ontstaat door het verlangen. Waar geen verlangen is, zal ook geen lijden zijn. Om monniken te waarschuwen voor de verleidelijkheid van de vrouw en om ze niet naar haar te laten verlangen, werd hen dit oude Indische verhaal verteld. De vraag is echter of dit werkte, of dat ze hierdoor juist niet eerder betoverd werden door de vrouw…
Over de Abdij van Berne en de werkgroep Berne Anders
De Abdij van Berne werd gesticht in 1134, toch leeft de Heeswijkse gemeenschap (bestaande uit een dertigtal Norbertijnen) zeker niet in het verleden. Het organiseren van activiteiten in de reeks Berne Anders onderstreept dit. In een samenleving waarin meer en meer behoefte is aan stilte en verdieping, zingeving, liefde en betrokkenheid tussen mensen onderling, in een wereld die zoekt naar God wil de Abdij van Berne een centrum zijn van christelijke spiritualiteit. De abdijkerk wil daarbij een open plek zijn voor gebed, viering van de liturgie, ontmoeting, rust, inspiratie, bezinning, verdieping en diaconie.