Zalig Pasen wordt er overal gewenst. Straks zullen velen onder ons op de televisie de paus deze wens zien delen met de hele wereld in misschien wel honderd talen. Zalig Pasen.. en bedankt voor de bloemen. In andere landen zeggen ze in plaats van Zalig Pasen: ‘De Heer is waarlijk opgestaan.’ En het antwoord is dan: ‘Ja, Hij is waarlijk opgestaan.’ Wat doen we met zo’n wens?

Pasen begint een moeilijk feest te worden. Pasen wordt door sommigen geassocieerd met Paaspop dat al op Goede Vrijdag begint! Wat moet je nu met een gekruisigde, die – eenmaal dood – tot leven wordt gewekt! Dat zou toch wat zijn! In een tijd dat mensen alles in eigen hand willen houden en blijven bij wat berekenbaar is, wat manipuleerbaar is, wat je kunt vastpakken, dan zullen zij echt geen Pasen vieren. Pasen heeft namelijk altijd van doen dat je je wilt laten verrassen. En dat wordt een schaars artikel in onze samenleving, je laten verrassen. Die vrouwen in het evangelie werden verrast, die twee apostelen, vrienden van Jezus ook. Wat is daarvoor nodig?

Van ‘die andere leerling’ - men zegt dat het de schrijver van dit evangelie is, Johannes – staat geschreven: hij zag en geloofde. Dat staat er. Ik denk dat er bedoeld wordt: ineens vallen de puzzelstukjes in elkaar. Johannes heeft al zo veel meegemaakt. Als jong volwassene is hij met Jezus meegetrokken. Hij behoort tot de intieme kring rondom Jezus. Hij heeft al meerdere keren zijn verbazing geuit over wat hij meemaakt. En dan dat lijden en de dood op die vrijdag! De moeder van Jezus is ook nog aan Hem toevertrouwd. Dat die Jezus zijn vriend en grote voorbeeld gedood is, dat kan toch niet! En het is nu drie dagen verder…

Het bericht van Maria Magdalena dat ze Jezus niet kan vinden in het graf, is vreemd. Maar het is voor mensen die treuren om een overledene, iemand van wie je gehouden hebt, niet uitzonderlijk. Je klampt je toch aan elk grassprietje vast! Dan is het best mogelijk om ineens de overledene als het ware te zien oplichten. Gewoon psychologisch te verklaren. Johannes neemt toch maar Petrus mee. Petrus de leider van de groep vrienden van Jezus. De twee zien het graf, leeg. Johannes ziet het én gelooft. Ineens. Want de boodschap van Jezus is drie jaar lang geweest: houd je niet bezig met dat wat doodt. Het gaat om leven. Natuurlijk is er de cyclus van geboren worden, leven en sterven. Toch gaat het altijd om leven, doorleven, overleven. Het kan niet anders. Als je liefhebt, als je blijft hopen, als je gelooft. Dan is er altijd een verder, door de dood heen.

Wanneer we Pasen vieren – ieder jaar weer – dan gaat het hierom: tot de grond toe afgebrand? Toch gaat het verder! Ten dode toe zwart gemaakt en verguisd? Je blijft veilig omdat God voor ‘leven’ staat. Radeloos, redeloos, reddeloos? Je mag blijven vertrouwen in een weg verder. Doordat de dood niet het allerlaatste woord heeft, zijn mensen juist er op uitgetrokken tegen alle verdrukking in. Ze stellen hun eigen leven in de waagschaal en proberen steeds opnieuw het leven te dienen in vaak moeilijke omstandigheden. Pasen geeft mensen kracht om trouw te blijven ook al heeft bijvoorbeeld hun en onze kerk flink wat kleerscheuren opgelopen met alles wat er aan seksueel misbruik vrij is gekomen. Pasen opent nieuwe deuren om bevolkingsgroepen tot elkaar te brengen. Pasen geeft inspiratie om steeds opnieuw te vergeven en met elkaar een nieuwe weg te gaan. Pasen is als een soort breekijzer bij hopeloze gevallen. Pasen laat een ander licht op onze werkelijkheid schijnen, zei president Obama deze week.

Wanneer over de hele wereld mensen elkaar Zalig Pasen wensen dan gebeurt dat wel in een verwarde en beschadigde maatschappij. Er is geen andere wereld dan deze. Daarom wordt aan ons die boodschap van Pasen toevertrouwd opdat wij met de wens van Zalig Pasen doden weer tot leven wekken. En dat kan heel dichtbij zijn.

Wie kijkt met de ogen van Pasen, ziet waar mensen getroost, bevrijdt en geheeld kunnen worden. Wie op weg gaat met de zegen van Pasen, is een mens die heelt.

Joost Jansen