Er is een heel mooi verhaal van de grote sprookjesverteller Toon Tellegen over een mier en een eekhoorn. De mier wil checken of ze elkaar zullen missen als ze elkaar een tijdje niet zien. Zul je me missen als ik er niet ben? Ik zal je ontzettend missen, zegt de eekhoorn. Dat weet je niet, mier, want we zien elkaar nu. Je mist me pas als we elkaar niet meer zien. Dat is een heel risico. Het risico van het missen is heel wezenlijk, ook bij… mensen.

Want iemand die je mist, iemand die je hartstochtelijk mist, daarvan houd je. Ook al is hij of zij er een tijdje niet, dan blijf je aan een geliefd persoon denken. Sterker nog, het kan gebeuren dat je hem of haar op straat ziet lopen terwijl het gewoon niet kan. Zo sterk is je verlangen om die ander dicht bij je te hebben.

Jezus heeft het ook over gemis. Hij zit daar met zijn leerlingen. De volgende dag, zo vermoedt Hij, zal Hij vermoord worden. In ieder geval bereidt Jezus zijn vrienden voor op een langdurig afscheid. Maar zijn werk moet wel door… Dat wat Hij is begonnen moet wel doorgaan. Daarom praat Hij indringend met zijn vrienden. Hij geeft hen een laatste raad mee. Wat Hij vooral doet is bidden om de juiste geest. Want geen situatie is hetzelfde. Je kunt je kinderen leren hoe ze een gevaarlijke weg moeten oversteken, rechts kijken, links kijk en dan weer een keer rechts kijken en dan oversteken. Maar als er nu eens iets onverwachts gebeurt? Dan moet je de wijze lessen maar zelf interpreteren. En als je dan in liefde en geborgenheid bent opgevoed, dan weet je heus wel zelfstandig te handelen. En verantwoord!

Daarom bidt die Jezus om de goede Geest voor zijn vrienden. Die Geest van God is pas echte waarborg dat het goed verder gaat. Het is eigenlijk een heel menselijk gebeuren. Ouders moeten toch ook ‘n keer hun kinderen loslaten als ze verder groeien. En dan maar hopen dat ze op eigen benen kunnen staan. De liefde die ze ontvangen hebben zal hen zelf weer goed doen gaan. Hoop je…

Niet altijd gaat het goed. Niet altijd ga je in het goede spoor verder. Daarom krijgen wij geboden mee. Nu voel ik al dat er mensen zijn die dan innerlijk steigeren. Wij zijn vandaag niet zo van de ‘geboden’. Wij willen vrij zijn en zelf onze eigen gang gaan. Niemand hoeft ons iets voor te schrijven. Toch meen ik dat we geboden nodig hebben. Donderdagavond was ik samen met de voorgangers in vieringen van Woord en gebed. Een vergelijkbaar evangelie kwam aan bod. Een vrouw met veel levenswijsheid zei: ‘Geboden betekent ook dat het je aangeboden wordt. Dat is heel mooi én verantwoordelijk.’ Zij sloeg de spijker op zijn kop. Geboden zijn als het ware levenservaringen die zo bij de kern van de zaak horen dat je je voordeel er mee kunt doen. Zoals de Tien Geboden: moord niet, wees trouw, wees zuiver, eer God en je naaste. Dat is stevige kost, maar wel heel wezenlijk. En om dit geen harde geboden te laten worden, moet het met veel liefde worden verstaan én doorgegeven. De goede Geest van liefde…

Alleen de liefde trekt je door moeilijke omstandigheden heen. ‘Neem toch afstand van je dochter’, wordt er tegen een oude vrouw gezegd van wie de dochter opgenomen is in een inrichting en telkens haar moeder beledigt. ‘Ik kan het niet’, zegt de moeder. ‘Het blijft mijn dochter. Je blijft toch van haar houden?’ Liefde die ons door moeilijke omstandigheden heen trekt.

Mogen we dit ook doortrekken naar onze samenleving? Jezus gaat het niet alleen om het tussenmenselijke verkeer. Het gaat Hem ook om een goede samenleving, het gaat Hem om goed leven met elkaar. Ook daar moeten we bidden om de goede Geest die ons doet onderscheiden wat afbreekt en wat opbouwt. Meer kunnen we eigenlijk niet doen. Want als je eenmaal geoefend bent in het bidden en ontvangen van de goede Geest van God, dan weet je op het moment dat het er op aan komt goed te handelen. Onze Vader die in de hemel zijt… uw wil geschiede op aarde zoals in de hemel… Die goede Geest verbindt de aarde en de hemel. Dan staan we samen in het goede perspectief. Dan hoeven we alleen maar de zaken op ons af te laten komen en vertrouwen dat we de juiste stappen zetten…

 

Joost Jansen o.praem.