overweging op 27 november
Je kunt op zoveel manieren wachten. In het verkeer bij rood licht kun je gespannen wachten totdat het licht op groen springt. In een ander geval kun je ook wachten met de houding: het zal mijn tijd wel duren. En wat verwacht je? Maakt het verschil of je een gebeurtenis verwacht of dat je echt op  iemand wacht, misschien wel iemand naar wie al lang hebt uitgezien. Het televisieprogramma Hello Goodbye speelt hierop in. Mensen die op Schiphol iemand uitzwaaien of iemand na lange tijd weer binnenhalen. Steeds gaat om hoe intens je uitkijkt, hoe waakzaam je bent.

Is het dan nodig? Ik denk van wel, want het gaat met onze wereld echt niet zo goed. En ook in onze directe omgeving, in onze dorpen, is er veel aan de hand waarover wij ons zorgen kunnen maken. Ik denk maar aan voetbalgeweld, of aan huiselijke ruzie. Om dan nog maar niet te spreken van de teruggang van de economie die ons meer en meer treft. Je zou best wel eens kunnen verzuchten zoals de profeet Jesaja in de eerste lezing: ‘Scheur toch de hemel open en daal af en de bergen zullen beven voor uw aanblik.’ Want als we echt de nood tot ons toelaten dan verlangen we naar iemand die ons zal helpen.

Ieder jaar weer wordt in de weken voor Kerstmis onze waakzaamheid gestimuleerd. Wij verwachten niet alleen de cadeaus van Sinterklaas, wij zien ook uit naar de komst van Jezus met alles waar Hij voor heeft gestaan en nog staat. Vier weken advent, vier weken verwachten, vier weken waakzaam zijn. Steeds vanuit een nuchtere blik op wat er nu in ons zelf en in onze wereld aan de hand is. Want ook als gelovige mensen blijven we met beide benen op de grond staan.

Hoe kijk je uit op een vruchtbare manier? Is het door overal waarschuwingen te plaatsen? Pas op, kijk uit, wees op je hoede! Gevaar is er overal, op de weg, in het klimaat en zelfs tot in je eigen huis. Mensen kunnen je angst aanpraten. Angst is onvruchtbaar. Angst verlamt en dat willen we niet, maar het gebeurt wel.

Als we goed naar het evangelie luisteren dan heeft Jezus het niet over waarschuwingen, Hij ziet eerder mogelijkheden die we kunnen benutten. Er komt iemand om ons te helpen, hij of zij is al heel dichtbij. De ogen van je hart gaan met zo’n bemoedigend woord open en je ziet misschien de toegestoken hand. Ook een crisis kan vruchtbaar zijn omdat je dan misschien gaat nadenken over wat belangrijk is in je bestaan: steeds meer geld of toch rust in je relatie. Liefde.

Waakzaam zijn, wakker blijven en attent heeft alles met liefde van doen. Je blijft niet wakker als er geen innerlijke drive is, dan sukkel je eerder in slaap. Je blijft wel wakker, waakzaam en attent als het om mensen gaat, als het om iemand gaat van wie je houdt en waarnaar je uitkijkt. Vandaag wordt ons gezegd: er staat iemand aan de deur en hij klopt. Voor kinderen een Sinterklaas met zijn  Pieten, voor volwassenen die man, die vrouw, die je al zo goed kent en die je blijft boeien. Voor onze maatschappij, voor onze wereld in crisis, de durf om de zaken echt aan te kijken en niet te kiezen voor het veilig stellen van eigen bezit.

Wanneer je wakker blijft uit liefde, ben je helemaal zelf betrokken. Ik denk ook dat je dan groeit terwijl je je voorbereidingen blijft treffen. Wakker blijven is niet stilstaan. Als je wakker blijft, zul je toch in beweging blijven. Je zult je klaar maken en daarbij ook je omgeving.

Kerstmis is een prachtig feest. We weten allemaal dat het vieren van een feest des te intenser is als je goed er naar toe leeft. Niet alleen in het organiseren van allerlei inkopen. Maar veeleer door met die innerlijke drive wakker te blijven. Met liefde. Want pas dan, attent om dat je van iemand houdt, kun je die ander ontmoeten.

En dat kan ook God zijn!

 

Joost Jansen o.praem.