Je hoeft je computer maar te starten en een zoekprogramma te gebruiken of de advertenties van datingsites springen naar voren. Ook op radio en televisie wordt een meer of minder duurzame relatie als mogelijkheid aangeprezen. Ook voor hoger opgeleiden, wordt soms gezegd. De mensheid bestaat nu eenmaal uit mannen en vrouwen. Het is een bron van vreugde, het is van uitzonderlijk belang om vruchtbaar te kunnen zijn. Het is ook bron van verdriet. Het is niet goed dat de mens alleen is. Maar als de mens met zijn tweeën is, gebeurt er van alles…

Het is niet goed dat de mens alleen is. Vanaf het begin van hun schepping hebben mensen steeds opnieuw elkaar verhalen verteld om zicht te krijgen op die kwetsbare relatie tussen man en vrouw. We kennen het verhaal over hoe uit de rib van de man een vrouw wordt geboetseerd. Bij de borrel worden daar dan grapjes over gemaakt. Maar men heeft niet in de gaten wat er staat. Daar staat dat de man kwetsbaar wordt gemaakt, dat hij open wordt gemaakt, dat hij een zijkant mist waaruit voor hem dan een compagnon, een partner, wordt geschapen. Dan vergaat het lachen en worden we teruggebracht tot de ernst van de relatie, de kwetsbare relatie tussen man en vrouw. De schepping van man en vrouw wordt dan een verhaal van aanvulling van elkaar. En wanneer wordt dat het meest duidelijk? In de verkeringstijd, wanneer de verschillen tussen een jongen en een meisje worden verkend? Of juist wanneer die twee een kindje krijgen en ze samen de zorg er voor hebben. Misschien wel voor meer kinderen. Is het daarom dat Jezus een kind in hun midden zet nadat Hij het over de huwelijksrelatie tussen man en vrouw heeft gehad?

Het is niet goed dat de mens alleen blijft. Het is ook niet goed als de mens eenmaal getrouwd weer alleen komt te staan. Het verlies van een partner is vaak ingrijpend. Ik maak het geregeld mee in onze parochies. Zeker als je meer dan veertig of vijftig jaar getrouwd bent. Ik ervaar wel dat wanneer man en vrouw veel met elkaar gesproken hebben, wanneer de relatie goed is, wanneer alles is uitgepraat, het alleen verder gaan soepeler gaat. Het verdriet is anders. Daar echter waar het gesprek tussen man en vrouw niet lekker loopt, daar waar men ieder zijn eigen leven leidt… Het is vaak de eerste oorzaak van een scheiding. Het is niet goed dat een mens zichzelf alleen zet…

Wij voelen allemaal aan dat we hier te maken hebben met de grondslagen van ons menselijke bestaan. Een mens kan nu eenmaal niet zonder andere mensen. En God heeft dit zo gewild, vanaf de schepping. Meer nog: het gaat hierin om God zelf. Wanneer de Schrift zegt dat God liefde is, dan komt dit ook omdat wij mensen ervaren dat liefde het mooiste en het kwetsbaarste is in ons bestaan. Dit mysterie koppelen we van oudsher aan God: het mooiste, het kwetsbaarste. Het is een uiterst kwetsbare God die ons aanspreekt. Hij spreekt ons aan juist in onze intimiteit, in ons bestaan als mensen die van elkaar houden.

Het aantal mensen in Nederland die single zijn, dus alleengaand, is de laatste jaren fors gestegen. Zou die eenzaamheid van mensen opgelost worden door datingsites en relatiebemiddelingsbureaus? Er zullen ongetwijfeld mensen zijn die hier hulp bij vinden. Maar ik vermoed dat wanneer we proberen elkaar tot steun te zijn, wanneer we elkaar nabij zijn in onze kwetsbaarheid, dat dan aan de relatie tussen man en vrouw steeds opnieuw gebouwd wordt. Een verbond tussen mensen is nooit af. Er is altijd werk aan de winkel. Relaties moeten onderhouden worden. Wanneer man en vrouw voor elkaar te weinig tijd maken, gaat het verkeerd. En wat te zeggen van God?

Wat God verbonden heeft, mag een mens niet scheiden. Hoe velen onder jullie zijn voor de kerk getrouwd? Het ja-woord is gewisseld vóór God, de zegen is ontvangen van God. Laten we God, die bron van liefde, toe in ons dagelijks leven?

Het is niet goed dat de mens alleen blijft. Dat zegt God tot ons allen. En Hij neemt zijn verantwoordelijkheid: Hij blijft ons zijn liefde aanbieden. Het is aan ons om die liefde te ontvangen en te delen met elkaar.

Joost Jansen o.praem.

 

Uitgangspunt voor deze overweging is Marucis 10,2-16:

         Wat God derhalve heeft verbonden, maar een mens niet scheiden.

Wat vindt u hiervan?

         Reageer op: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.