Waarin is een mens groot? Er zijn hele lange mensen waartegen je moet opzien. Er zijn uiterlijk onaanzienlijke mensen waartegen je kunt opzien! Dit lijkt wel een cryptogram, een spelen met woorden en betekenissen. Ik denk wel dat u het snel door hebt. Er is fysieke lengte, grootheid zo je wilt. Er zijn ook mensen voor wie je groot ontzag hebt ook al trekken ze echt niet de aandacht door hun indrukwekkende gestalte. Uiterlijke grootheid en innerlijke grootheid. Waarin zit het verschil?
Ik denk dat het omslagpunt zit waar Jezus hen een voorstel doet. Durf je, wil je lijden? Wil je lijden, daarop zullen maar weinigen volmondig ja op zeggen. Maar durf je te lijden? Misschien wel, als het op je weg komt… Een moeder die een kind baart, lijdt, maar het gaat over en je hebt iets wonderlijk moois gekregen. Een vader die zijn puberende zoon niet kan bereiken, lijdt. Maar vaak komt het wel goed. Er is lijden en lijden. Er is lijden dat bij het leven hoort, er is ook lijden dat niet hoeft en toch gebeurt. En lijden is te dragen als je het zin geeft. Als het ergens toe dient…
Wat Jezus zelf overkomen is, geeft misschien het omslagpunt aan. Hij wil met alle zijn kennis en kunde bouwen aan evenwichtige verhoudingen tussen mensen. Hij wil een goede balans. Maar hoe bereik je dat? Jezus zegt: door te dienen. Dat is een totaal andere houding dan door te heersen. Dienen staat tegenover heersen, zoals uiterlijke grootheid staat tegenover innerlijke grootheid.
Baps Grefkens liet bij de dag voor de vormelingen een foto zien van Moeder Teresa. Baps zelf zat naast haar op de grond. Het was in Calcutta in de kapel van een van de sterfhuizen van Moeder Teresa. Baps vertelt dat Moeder Teresa wel vier uur per dag achter in die kapel op de grond zit te bidden. Onophoudelijk. Een oude, wat scharminkelachtige vrouw, een klein hoopje mens, vier uur achter elkaar in gebed. Een uitstraling van jewelste. Dat is ware grootheid. Want we weten wat zij teweeg heeft gebracht. En Moeder Teresa weet dat zelf ook en neemt haar maatregelen: bidden. Bidden om van binnenuit die grote beweging van de Zusters van Naastenliefde te blijven bezielen. Anders gaan die misschien ook om de beste plaatsen vechten, of zich laten voorstaan op wat ze allemaal voor goeds doen. Ook die zusters blijven mensen, net zoals de eerste leerlingen van Jezus. Zou dienen een leerschool zijn voor ware grootheid?
‘Wie onder u groot wil worden moet dienaar van u zijn…’, zegt Jezus. Hij appelleert dus op een ambitie die in veel mensen leeft: groot willen worden. Hij geeft hier onmiddellijk een andere kant aan: dienen. Elkander dus ondersteunen en de ander hoger stellen dan je zelf. Dit lijkt me vandaag wel revolutionair. Want onze samenleving is heel anders opgebouwd. Ik kan u echter wel een staalkaart aan voorbeelden geven dat een dienende houding heel wat onmogelijke zaken opengebroken heeft. Strijdende partijen zijn met elkaar verzoend doordat er wat bemiddelaars gewerkt hebben vanuit het voorbeeld van Jezus. Dat was in Angola en gebeurt nu ook bij andere vuurhaarden op de wereld. Maar het gebeurt ook in het klein als schuldhulpmaatjes mensen helpen die zich diep in de schulden hebben gewerkt. Je moet dan niet willen oordelen, je moet deze mens nemen zoals zij of hij is, je moet de situatie dienen en er samen uitkomen. God zij dank dat het in 70% van de gevallen lukt terwijl met de botte bijl vanuit een overheidsinstantie er maar 30% kans van slagen is. Vergeet niet dat een op de zeven gezinnen hier in Bernheze worstelt met geldproblemen…
Waarin is een mens echt groot? Doordat hij in de Quote 500 staat, de 500 meest rijke mensen van Nederland? Of omdat hij of zij veel liefheeft en daardoor - vaak onopvallend - anderen nabij is?
Joost Jansen o.praem.
Deze overweging sluit aan op Marcus 10,35-45
Waar ziet u in uw omgeving dat mensen elkaar ondersteunen en dienen?
Reageert u maar: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.