Zaterdagavond om acht uur gaan de deuren van de Kersouwe open voor het publiek. Als ik aankom hoor ik de klanken van een fanfare. Door de bomen heen wonderlijk mooi met elkaar versmolten. Gé Reinders en de Koninklijke Fanfare Sint Willibrord hebben het programma voor de avond nog eens doorgespeeld en ronden af. Hij geeft nog wat tips aan de muzikanten en oefent hand in hand met dirigent Mari van Gils het buigen. Hilariteit alom. Het belooft niet alleen een mooie muziekavond te worden, maar ook nog eens leuk.
Om negen uur zit het orkest gereed en komt Gé het podium van het kleine theater in de Kersouwe op. Gé zat vroeger in de Rock & Roll en zijn stijl van kleden heeft hij sindsdien niet zoveel meer aangepast. Een dikke kuif, strakke spijkerbroek en puntschoenen. Ook de ‘moves’ komen nog losjes vanuit de heupen met af en toe een ‘elleboogje’. Maar zijn presentatie en muziek zijn inmiddels wel wat anders. Zo verteld hij tussen de liedjes door allerlei anekdotes boordevol humor. Bijvoorbeeld van zijn oom Gradje die vele jaren de bekkens bespeelde bij de fanfare, maar geen noot muziek kon lezen. Een fantastisch verhaal waarop zijn lied de ‘directeur’ is gebaseerd. Of het verhaal van Diane Bovens uit de vijfde van de MMS. Het mooiste van de vijf hockeymeisjes van wie hij heeft leren ‘punnen’ op de carnaval in Roermond. Samen met zijn vriend die Broer heet, maar dan weer geen broer heeft. En natuurlijk het verhaal van twee geestelijk gehandicapten de ‘grote Vruntjelike Jozef’ en zijn vriendin ‘Sint Caecilia’. Daar heeft hij indertijd een lied voor gemaakt waarmee hij heeft opgetreden bij Paul de Leeuw. Het zorgt voor humor en warmte in het kleine theater dat jammer genoeg maar half vol zit. Waarschijnlijk door het slechte weer de afgelopen tijd. Jammer, want het weer was zaterdagavond prima en de show van Gé en de Koninklijke Fanfare Sint Willibord een aanrader.
Het programma startte met een gevoelig nummer ‘aad weare mit dich’ oftewel oud worden met jou. Maar bij het volgende nummer krijgt hij het publiek al mee met de bekende bronstige kreet van James Brown. Ondanks de misschien wat hoger dan gemiddelde leeftijd wordt er vanuit het middenrif enthousiast meegekreund. Ook het refrein van ‘Kump Goed’ komt er lekker uit.
De fanfare zorgt voor een passende begeleiding en speelt ook nog een tweetal eigen nummers zonder zang. Eerste het nummer ‘where eagles soar’ en later op de avond een dixieland jamboree. Het programma wordt afgesloten met twee toegiften, Bloasmuziek en Sjloetingslied en dan een gul applaus. Ik hoop dat we Gé in de komende jaren nog wat vaker in de Kersouwe kunnen zien en horen.
Ingezonden door Hans Kaandorp