Op donderdag 9 april was er een Belgische avond in De Zwaan in Heeswijk. In het kader van de jaarlijkse Schrijverij had de BKK dit jaar gekozen voor de Gentenaar Herman Brusselmans. Bovendien sloten twee andere Belgen aan: slammer Jee Kast en puntdichter Dennis Nowé.
Het werk van Brusselmans wordt gekenmerkt door een hoog autobiografisch gehalte en drank, seks en verveling zijn terugkerende themas. Ook het leven op het Vlaamse platteland van de jaren zestig, de tijd en de omgeving waarin Brusselmans opgroeide, komt vaak terug. Een boek dat zich afspeelt in deze tijd is Het einde van mensen in 1967. Brusselmans is een van de meest verguisde Vlaamse schrijvers. Men heeft vooral kritiek op de eentonigheid van zijn oeuvre, de schuttingtaal en de platte seksueel getinte uitspraken. Veel boeken gaan over zijn leven als beroemd schrijver en bevatten gescheld op zijn omgeving en collega-schrijvers. Ondanks de kritiek is zijn werk populair, vooral bij een jong publiek, en hij groeide uit tot een van de best verkopende schrijvers van Vlaanderen. Als veelschrijver brengt Brusselmans soms wel twee boeken per jaar uit en zijn oeuvre omvat inmiddels al bijna vijftig boeken. In 2007/2008 schreef hij een trilogie over de bizarre schrijver Danny Muggepuut. Typerend voor Brusselmans is ook Een dag in Gent (2008). Zijn laatste boek heet Mijn haar is lang, zijn kenmerk.
Woordkunstenaar
Slammer Jee Kast, afkomstig uit Brussel, won in februari nog op onnavolgbare wijze een slamwedstrijd in Boxtel dankzij een bijzondere voordracht. Hij is een woordkunstenaar die via zijn optredens een divers publiek kan laten genieten van teksten die op de grens van gesproken woord en poëzie balanceren. De Belg treedt met zijn poëzie regelmatig in België en Nederland op en won het afgelopen jaar verschillende poetry slams en DichtSlamRaps. Hij wordt begeleid door een contrabassist/tenorsax/klarinettist. Denis Nowé is ‘puntdichter’ en daarin is hij een klasse apart. Een aanrader voor al wie van de Nederlandse taal houdt. En ook voor wie van vrouwen houdt, want in bijna al zijn gedichten staat de vrouw centraal. Hij goochelt met woordspelingen en dubbele bodems en verstaat de kunst om iemand op het verkeerde been te zetten als geen ander.