In deze maandelijkse rubriek willen we in tekst en beeld een ruime kijk geven op het erfgoed om ons heen: Heeswijk & Dinther in breedbeeld.
Erfgoed - dat wat we over hebben gehouden uit het verleden - houdt niet op bij 50 jaar geleden, de grens die bij monumenten vaak wordt getrokken.

Het wordt altijd weer nieuw gemaakt of ‘vermaakt’. Ook erfgoed heeft zijn levensloop, tot op de dag van vandaag. Het kan fraai of minder fraai zijn, een exclusieve stijl vertegenwoordigen of de smaak van alledag aannemen. Erfgoed kan waarde hebben als ‘schat’ of vanwege een ‘schat van een verhaal’: het doen en laten van mensen laat erfgoed pas leven, wat het ook is en wat er ook mee gebeurt. Erfgoed in de volle breedte bepaalt zo ook het dorpseigene van Heeswijk & Dinther, onze kerkdorpen, ooit twee Heerlijkheden en twee gemeenten. Het heeft veel kwaliteit in zich om te koesteren en er wat van te laten zien in ‘Full HaDee’.

Gouden leeuwen     Als ouverture voeren we een markante versie van de gemeentewapens van Heeswijk & Dinther ten tonele. Op Kasteel Heeswijk zijn boven de dubbele toegangsdeur tot de Wapenzaal bij de bouw rond 1870 door de jonkers de wapenschilden van beide gemeenten aangebracht, de leeuwen met hun blik naar elkaar gekeerd, de schilden strak tegen elkaar. Realistischer kon het haast niet. In de originele versie (1817) is de klimmende Dintherse leeuw van zilver, hij voert een klein schild met zes gouden penningen erop. Het Heeswijkse wapen heeft een gouden leeuw met gouden halsband. Bij de laatste restauratie van het kasteel begin 21e eeuw is ook de zilveren leeuw van Dinther, net als die van Heeswijk, in goud gedompeld. Aardig foutje. Moeten we het herstellen of juist zo laten als markant voorbeeld van mensenwerk, en gouden verhalen vertellen over Heeswijk & Dinther die zouden kunnen schuilgaan achter deze ‘goldrush’?

Tekst en beeld: Rien de Visser