Om op de zolder van het voormalige fruithuis bij de abdij te komen moet je de trap op. Halverwege  hangt een bordje “hoofd buigen”.  Als je die waarschuwing opvolgt,  ontwaar je boven een overvloedige verzameling prullaria. Het resultaat van jaren lang monnikenwerk. Dat kan niet anders.

Voor de buitenstaander een ongeordende collectie kitsch. Voor Norbertijn Jac  Stokman, die op 16 november 2004 werd begraven zijn lust en leven. Zeer geïnteresseerd in de schilder Vermeer, in alle pausen en met bijzondere aandacht voor de architect Hendrik Verhees, verzamelde hij in grote hoeveelheden. “En dat wordt dus nu opgeruimd,” zegt Theo Kennis, die archivaris is op de abdij. Over drie weken  is alles vernietigd. Alle prullen verdwijnen in de container. Zonde zou je zeggen, maar  het heeft geen historische en culturele waarde. Een overmatige hobby van Jac  Stokman, dat was het.  Zijn kamer was te klein om zijn  bezetenheid voor de wereld te omvatten. Zijn passie voor kunst en geschiedenis wilde hij overbrengen,onderrichten, delen. En dat deed hij zeer uitbundig . Hij was oeverloos bezeten van het bewaren. De prullenmand kende hij niet. Die zolder was hem zeer dierbaar.  Maar we kunnen niet anders. Het onderhoud kost teveel. We hebben de ruimte niet meer nodig. Het terrein waar het gebouw op staat wordt bij de tuinen getrokken. De natuur krijgt weer zijn kansen.”

De Uithof verdwijnt.
Naast het fruithuis gaat  ook de voormalige kuikenbroederij tegen de grond. Gebouwd rond de zestiger jaren."Toen die niet meer rendabel was hebben we er een jongerencentrum ingericht: de Uithof . Dat was zo rond 1970", weet  Theo Kennis zich nog  te herinneren. "Scholieren uit het hele land , zelfs uit Buitenpost op de grens van Groningen en Friesland kwamen hier naar toe. Ik was er erg bij betrokken en begeleidde de schoolklassen van maandag tot en met donderdag. Vormings- of bezinningsdagen, zo kun je het noemen. De levensvragen die de jongeren toen bezig hielden stonden centraal. Ook protestantse jongeren konden hier terecht.  Vooruitstrevend voor die tijd."

Achterstallig onderhoud
Naast de afbraak van de bijgebouwen krijgt het historische abdij complex een fikse opknapbeurt. Steigers staan rond de kerktoren om het voegwerk  bij te werken. De goten en de leidingen worden schoongemaakt. Achterstallig onderhoud. Volgend jaar voor kerst, moet de renovatie zijn afgerond.

Tekst en foto’s Jacques Worms