De Engel van ter Weer was plotseling verschenen
Het zat hem in de genen
Licht brengen voor al diegenen
Die het moeilijk hebben en vaak wenen
Toch schopten velen hem figuurlijk tegen de schenen

Maar gelukkig had hij geen lange tenen
Hij wist dat ze het niet echt menen
Toch nam hij uiteindelijk de benen
En is onverwachts verdwenen
Net zo plotseling als hij was verschenen

Nu is de plek weer vrij
En komen er misschien huizen een hele rij
Dan gaan  bestuurders en bewoners zij aan zij
En zijn er weer velen blij
Zit er niemand meer verloren bij
Zijn komst keerde dan het tij
Tja zo is hij
Wat vind jij?
Keerde hij echt het tij?
Of blijft de plek nog steeds  alléén vogelvrij?

Kunnen de vogels daar alleen hun hokje in?
En zijn de anderen gegadigden te min
Roeren de bestuurders weer geen vin
Houden ze geld in eigen zak gelijk een pin
Bij twijfel wrijven ze nog eens extra over hun kin
Stug als soldaatjes van tin
Alleen maar voor eigen gewin
Een slechte balans tussen yang en yin
Daar trapt toch niemand in
Heeft  het Bernheze-gevoel dan eigenlijk nog wel zin?





Dirk verhoeven