Verontruste ouders en sympathisanten van 24 jong volwassenen met een verstandelijke beperking, plantten vanmiddag 24 bomen op het voormalige Ter Weer terrein aan Plein 1969. Ze willen daarmee de gemeente aansporen om alsnog initiatieven te ondernemen woonruimte voor hun kinderen te realiseren.
“Na de zeer teleurstellende mededeling op 23 augustus jl. dat het voorgenomen plan geen doorgang zou vinden hebben wij ons samengepakt omdat we ons niet serieus genomen voelden”, vertelt Elly van Uden. Haar zoon Melvin is een van de getroffen kinderen zonder uitzicht op een woonplek in Heeswijk Dinther.
Woningmarkt ingestort.
Ook Hans van de Wiel, de directeur van Bernezorg, een van de participanten in het ter ziele gegane Ter Weer project plantte een boom. Hij zegt te sympathiseren met de actie voerders. “Eigenlijk is deze regering debet aan deze situatie . De woningmarkt is ingestort en de regering neemt geen maatregelen de bouw van woningen weer leven in te blazen. Ik ben 14 jaar werkzaam geweest in de gehandicapten zorg. Dus ik ken de problematiek. De actievoerders hebben toestemming gevraagd het terrein, dat nog steeds ons eigendom is, te mogen betreden. Daar heb ik volmondig ja op gezegd.”
24 boompjes als symbool
Lies van Venrooij is ook een van de betrokken ouders: ”We willen de gemeente stimuleren nieuwe partners te vinden voor het project. Woonruimtes met zorgbegeleiding was ons beloofd. De plannen waren in theorie voor honderd procent uitgetekend en die blijven nu onuitgewerkt liggen.” Daarmee voelen we ons in de steek gelaten. En die boompjes hebben een symbolische functie; enerzijds geven deze jonge boompjes aan dat er nog hoop is, anderzijds zou je kunnen lezen dat wij “de boom in kunnen.”
In ieder boom hangt een vogelhuisje met daarop de naam van een kind. “Er zou geen plaats zijn, hier, voor onze kinderen die allemaal in Heeswijk, Dinther en Loosbroek zijn geboren en getogen. Dat laten we niet gebeuren.”
Sponsoring.
De boompjes werden gesponsord door boomkwekerij van de Broek aan de Poststraat.
Tekst en f oto’s Jacques Worms