Mevrouw Bosch- Schouten, beter bekend als Lieske Bosch, woont al heel lang in Heeswijk-Dinther maar is geboren te Berlicum in 1933 , op ’t Laar, ze was de jongste. Het gezin Schouten bestond uit vader,moeder en acht kinderen, vijf jongens en drie meisjes. Lieske was nog maar 11 jaar toen de oorlog uitbrak en het meeste is aan haar voorbij gegaan.


Maar één dag weet ze zich nog heel goed te herinneren.

’’We zaten met z’n allen in de schuilkelder ( eerst gierkelder) toen er heel hard geschreeuwd werd ,eruit, eruit, brand, brand. Later bleek dat twee Duitsers ons huis in de fik hadden gezet. We zaten flink in onze rats, want mijn moeder kwam er als laatste uit, net op het nippertje, het huis brandde tot de grond toe af’’.
Een zak schoenen en een pak lucifers lagen in de puinhoop die overbleef, als stil bewijs dat die Duitsers dat op hun geweten hadden.

''In de nacht vluchtten we naar de Heikantse Hoeve, we bleven daar een paar dagen.
's Middags zaten we in de silo met z’n allen te eten toen er gebombardeerd werd, rakelings langs de silo. Alles werd aan flarden geschoten.

Dat was zo angstig, we voelden ons niet meer veilig en moesten wéér vluchten. Met ons hele hebben en houwen vertrokken we met paard en hoogkar naar Loosbroek'.

Na de oorlog moest alles weer opgebouwd worden, de eerste tijd woonden we in het kippenhok, dat kon niet anders. 
Voor Lieske was de oorlog vooral een tijd van veel binnenblijven, haar buurkinderen zag ze bijna nooit.

Door:Wilma van Zoggel
Foto:Wim van der Lubbe