De redactie van de site van badmintonclub Argus heeft Mariella Verel bereid gevonden, regelmatig een stukje te schrijven voor hun site.Dus bij deze heeft Mariella nu een eigen rubriek op de site www.bc-argus.nl. Hier volgt haar eerste stuk over het onlangs gehouden kind ouder tournooi.
Verslag Mariella
Maandag was het dan de dag. Het Familie Oudertoernooi. Ik was Reuze Zenuwachtig want ik dacht wij gaan Dik Alles verliezen, ik en me vader maar dat viel denk ik wel mee. Nou We waren allemaal in groepen verdeeld de Ouders die al badmintonnen deden in de moeilijker groep mee en de ouders die niet badminton speelden deden in iets gemakkelijkere groep mee. Ik en mijn Vader deden mee aan de tweede groep omdat mijn vader badmintond. Mijn Moeder zou eigenlijk met mijn broer mee doen maar die kon niet dus mijn oma ( van 72) deed maar mee. Toen begonnen we te spelen. Het was reuze leuk en we hebben onder het badmintonnen hartstikke gelachen. We Moesten 7 Potjes spelen en ik zat daar wel behoorlijk tegen op maar ja ik dacht misschien hebben we kans voor de 3 of 2de plek.
We hadden de eerste 2 verloren maar dat bergreep ik wel want ik doe het nu nog maar 3 jaar en die andere waar wij tegen moesten spelen deden het minsten 5 of 6 jaar. Nou dat was dus niet balen maar wij dachten we redden het echt zeker wel hoor.
In Tussen waren mijn oma en mijn Broer Michael aan het Spelen en die hadden ook die potjes verloren. Toen moesten we ( Mijn vader en ik) weer gaan spelen. Maar daar wonnen we met 22-2 van dus dat was een makkie. De Volgende Ronde Kan ik me Nog heel goed herinneren ik en mijn vader moesten tegen Rian prinsen en Simon.
Eerst stonden wij voor maar toen begon hartstikke veel pijn in me knie te krijgen wand ik heb iets aan me knie kan het niet goed uitleggen maar ja we verloren. Nou Het maakt me niet uit het ging over hoe ik kon leren en bewonderde die mensen die zo geweldig goed speelde.
Mijn Oma En Mijn broer hadden in tussen tijd dat ene potje wel gewonnen en ik feliciteerde ze van harte met een gemene gedachte in me hoofd. Toen kwam weer een potje en mijn vader die zat hele tijd te zeuren van doe het wel goed hé en doe dit wel hé en vergeet dit niet hé!! Ik werd er gestoord van. Toen het gelijk stond en de gene serveerde sloeg ik mis, en begon mijn vader me te commanderen ik werd boos en kreeg tranen in me ogen zo zeer deed dat ik had het gevoel dat ik gewoon de zaal uitliep me kleren aan deed en recht naar huis.
Maar ik bleef staan om te laten zien dat ik het wel kon en dat ik de moet niet zo snel op geef dus zij tegen mijn vader: Ik zal je wat laten zien als je niet zit te commanderen. En Opeens Was het hele gedoe over en mijn vader zag me stralen maar niet voor lang wand de tijd was om, en we hadden verloren. Toen daarna hadden we nog meer potjes gespeeld en daarvan hadden we nog maar een gewonnen. Mijn Oma en mijn broer hadden 5 potjes gewonnen en nou was ik er heel blij om.
Prijsuitreiking: Papa en ik waren vijfde geworden en ik keek hem zo aan en dacht: Papa door jou commando ben ik toch vijfde geworden en ik ben er reuze trots op. Oma en Michael waren ook 5 van de eerst groep. Joep en zijn vader waren eerst van groep 1 en van de tweede weet ik wel wie het zijn kan alleen de namen niet zeggen. Maar ondertussen toen we hadden gespeeld had Mike foto’s gemaakt waar ik hele tijd mis sloeg. En hij had verteld dat die op de site kwam staan en ik zei per ongeluk iets te hard nee.Maar Ja ben blij dat ik vijfde ben en dat ik natuurlijk niet ben weg gegaan.
Geschreven door Mariella Verel waarvoor onze hartelijke dank. Goed gedaan! We zijn benieuwd naar jouw volgende stukje.