Dit is het HaDeejer.nl archief  van: 2006  tot  september 2015

Voetbal

Logo AvesteynHet had zo mooi kunnen zijn op het neutrale veld van H.V.C.H. in Heesch. De finale daar duurde voor Avesteyn tegen Herpinia twee minuten te lang. In de tweede verlenging van deze finalewedstrijd voor promotie naar de derde klasse was het de geslepen 37-jarige Jordie Suppers van Herpinia, die Avesteyn in diepe rouw dompelde.

Hoewel Avesteyn, over de hele wedstrijd gezien, de betere ploeg was, moest men toestaan dat de oranjezwarten in de verliezerronde op herhaling moet voor promotie.

Zo'n 1000 mensen waren in  Heesch getuige van een spannende finale voor een eventuele promotie naar de 3e klasse. Voor Avesteyn zou het een historische promotie worden, terwijl voor Herpinia, na 1 jaar in de 4e klasse, een terugkeer in de derde klasse zeer welkom was. Spanning was er wel omdat de oranjezwarten van Avesteyn moesten opboksen tegen een wat oudere team van Herpinia. Tot drie keer toe kwamen de Dinthernaren op voorsprong, maar moesten helaas buigen voor de routine van de rood-zwarten uit Herpen.

In de 18e minuut was het Rens v. Vugt, die na een defensieve fout van Herpinia Avesteyn op voorsprong bracht (1-0). Avesteyn putte moed uit deze voorsprong en Dries Heerkens en Stefan v. Zutphen hadden in de 25e en 29e  minuut goede kansen om de voorsprong uit te breiden, maar zij en de vele Avesteyn-supporters zagen dat die kansen niet werden benut. Herpinia deed het iets beter en benutte in de 33e minuut een vrije trap van wie anders dan Jordie Suppers wel (1-1). De kansen in de eerste helft waren schaars voor beide partijen, maar in de 45e minuut was Roy Wijlaars kort bij een voorsprong. Na een knappe solo door de verdediging van Herpinia schoot hij op slag van rust maar net naast.

In het tweede bedrijf dicteerde Avesteyn de wedstrijd en kwam in de 48e minuut weer op voorsprong. Uit een hoekschop kon Dries Heerkens de Herpense keeper Ralf v. Son het nakijken geven (2-1). Vier minuten later was het echter weer gelijk en weer was het Jordie Suppers die raak schoot (2-2). Avesteyn liet het er niet bij zitten. Aanvoerder Roy Wijlaars was in de 54e minuut trefzeker en bezorgde Avesteyn wederom een voorsprong (3-2). Avesteyn werd hierna sterker en menigeen was van mening dat de oranje-zwarten een verder voorsprong verdiende. Dries Heerkens en Bart Faro kregen dotten van kansen, maar geen ervan werden benut. In die periode moest Avesteyn alert blijven op gevaarlijke counterkansen en de nog gevaarlijker ogende  hoekschoppen van Herpinia. In de 76e minuut werd het toch weer gelijk en was het Paul Smeets, die de gelijkmaker achter Dirk de Laat kon schieten (3-3). In de laatste 10 minuten van deze titanenstrijd werd Herpinia wat sterker, maar Dirk de Laat in de 85e minuut en de lat in de 90e minuut boven hem redde Avesteyn van een toch onverdiende nederlaag.

In de verlenging werd al spoedig duidelijk dat het verrichtte werk van beide ploegen sporen van vermoeidheid achterlieten. Weliswaar scoorde Avesteyn in de 93e  minuut, maar het doelpunt werd afgekeurd omdat een Avesteyn-aanvaller buitenspel zou hebben gestaan. Daar tegenover was Herpinia in de 101e minuut kort bij een allesbeslissende treffer maar een Herpense aanvaller was zo vriendelijk om voor open goal ver over te schieten. In de tweede verlenging kon het alle kanten op. Kansen waren er over en weer. In de 118e minuut was het weer de dekselse Jordie Suppers, die Avesteyn de genadeslag gaf. Uit een counter was hij het die Herpinia weer naar de derde klas schoot (3-4). Een zwaar teleurgesteld Avesteyn heeft echter nog een kans om naar de 3e klasse te promoveren, want op zondag, 9 juni moet men aantreden tegen het Limburgse Panningen, die in een andere finalewedstrijd verloor. Op welk neutraal veld deze strijd gestreden wordt is bij het ter perse gaan van dit verslag nog niet bekend.

Opstelling Avesteyn:

Dirk de Laat, Joep Konings, Pieter Kuijpers, Rob Kuijpers, Bjorn v.d.Berg, Stefan v. Zutphen (39. Stan de Laat), Roy Wijlaars, Ron v. Driel, Dries Heerkens, Bart Faro ( 90. Joost v.d. Heijden) en Rens v. Vugt (76. Lars v. Lee).