Een scheidsrechter doet het vrijwel nooit goed. Dit is het imago dat sterk kleeft aan deze functie, want velen zien deze taak niet voor zichzelf weggelegd. Is het nu echt zo dat voetbalwedstrijden fluiten je veel commentaar en kritiek oplevert? Lambert van der Ven en zoon Michiel, (club)scheidsrechters van voetbalvereniging Heeswijk, geven graag antwoord op deze vragen.
Het belang van scheidsrechters is groot: zonder hen geen wedstrijd. Aan de andere kant geldt dit ook voor de functie zelf. Als scheidsrechter ben je verantwoordelijk voor een goed verloop van de wedstrijd. Erop toezien dat de regels worden nageleefd en samen met de 22 spelers de wedstrijd tot een goed einde brengen. Regelmatig gebeurt het dat er kritiek wordt geleverd op de scheidsrechter, waardoor je verwacht dat deze persoon sterk in zijn schoenen moet staan en flink wat doorzettingsvermogen moet hebben. Is dit ook zo? Michiel (19) geeft aan dat je niet zozeer die eigenschappen moet hebben, maar dat je vooral zelfverzekerd over dient te komen. Het scheelt ook als je natuurlijk gezag uit kunt stralen. Vader Lambert beaamt dit, maar vindt twee dingen nóg belangrijk: 'Je moet het vooral leuk vinden om te fluiten en dit ook uitstralen! In zekere zin begint dit bij jezelf en hier komt dan een stukje zelfvertrouwen bij kijken.' Lambert is zelf ook om deze reden begonnen. Leidinggeven zit in zijn bloed. Op 20-jarige leeftijd besloot hij een scheidsrechterscursus te volgen, waarna hij zowel in de zaal als op het veld wedstrijden is gaan fluiten. Dit beviel hem zo goed, dat hij de stap heeft gemaakt om ook als KNVB-scheidsrechter het veld te betreden. Inmiddels fluit hij al zo'n acht jaar in deze functie, met veel plezier: 'Veel mensen zien de scheidsrechter als individu, ik zie dit absoluut niet zo. Het contact met de spelers vind ik het belangrijkste; je doet het samen. Door begrip te tonen en een positieve benadering toe te passen krijg je automatisch waardering voor je taak. Het negatieve imago klopt wat mij betreft dan ook totaal niet.'
Zoon Michiel fluit sinds zijn zeventiende wedstrijden van jeugdteams van VV Heeswijk, de club waar hij zelf ook voetbalt. 'Ik ben er min of meer bij toeval ingerold. Mijn vader floot hier al regelmatig en hij kon op een zaterdag niet. "Fluit jij maar", zei hij toen. Dit heb ik gedaan en vanaf toen ben ik het steeds leuker gaan vinden.' Ook Michiel merkt als scheidsrechter niets van het negatieve imago, al wist hij vooraf natuurlijk wel dat veel mensen niet om deze taak staan te springen. 'Het is een kwestie van doen. Door het een keer te proberen weet je al snel waar je aan toe bent.' Van het 'gezeur' van spelers en supporters merkt hij vrijwel niets: 'Tegenover ieder kritiekpuntje staan vaak veel meer complimentjes. Dat geeft je wel zelfvertrouwen en zorgt ervoor dat je ook de volgende wedstrijd weer positief en met een goed gevoel begint.'
Stilstaan bij de rol die een scheidsrechter speelt zorgt ervoor dat het beeld behoorlijk wordt bijgesteld. Ondanks de positieve argumenten van vader en zoon Van der Ven ziet Lambert nog wel wat obstakels die eraan bijdragen dat scheidsrechter zijn niet altijd populair lijkt. 'Er is vaak onwetendheid. Waar kun je als scheidsrechter met je verhalen terecht? Kun je met andere scheidsrechters –van je club of uit je regio- om de tafel? Wat wordt er binnen een club allemaal voor je gedaan? Er is zoveel informatie die niet bekend is en dit, samen met het vaak negatieve imago, zorgt ervoor dat de drempel hoog lijkt. Uiteraard tackel ik deze veronderstelling en heb ik door ervaring geleerd dat de mogelijkheden groot zijn.' VV Heeswijk hecht veel waarde aan het belang van hun scheidsrechters en promoot deze functie daarom graag. Op de website van de club, www.vvheeswijk.nl, kun je informatie vinden over deze –om met de woorden van Lambert en Michiel te spreken- uitdagende en gewaardeerde functie.