Dit is het HaDeejer.nl archief  van: 2006  tot  september 2015

Voetbal

IMG_77201_MediumMet de 0-1 thuisnederlaag op zondag 13 mei nog vers in het geheugen toog ons 1e donderdag jl. naar De Mortel om te trachten de nacompetitie alsnog ’n vervolg te geven. En het moet gezegd: vooraf had menige Dinthernaar toch ’n goed gevoel; men achtte zich zeker niet kansloos.

Gesteund door ’n flink aantal (hondstrouwe) supporters moesten de volgende spelers deze klus (proberen) te klaren:

      Hein v.d.Heuvel, Jehan Langenhuijsen (68e Joost v.d.Heijden), Roy Wijlaars, Rob Kuijpers, Bjorn v.d.Berg, Roel v.d.Leest, Wesley Verkuijlen, Stefan v.Zutphen, Rens v.Vugt (88e Stan de Laat), Bart Faro en Dries Heerkens.

      De overige reserves waren: Martijn Swartjes, Jesse Kusters, Mark Pierlo en Rob Volk.
Vanaf het begin liet Avesteyn zien wat de bedoeling was. Men zette de tegenstander onder druk en was fel in de duels. In de 8e min. ondernam Bjorn vanaf de middellijn ’n solo maar zijn afsluitende voorzet werd (jammerlijk) door Bart gemist. Nog geen 60 sec. later draaide Dries de MVC-achter-hoede helemaal dol maar zijn inzet werd – na enig gegrabbel – ’n prooi van de keeper. Weer enkele min. later werd er wel gescoord. Rens besloot ’n prima actie met ’n schot; de MVC-goalie kreeg de bal niet onder controle maar de scorende Bart bleek buitenspel te staan. Ook de thuisclub liet zich evenwel niet onbetuigd. In de 18e min. moest Hein zich strekken om de bal buiten de palen te werken.

      Daarna was het enkele min. wat  “rustiger”. Pas in de 23e min. viel er weer wat te beleven: ’n kopbal van Bart werd van de (doel)lijn geretourneerd. En na ’n half uur was ’t lot Avesteyn weer niet gunstig gezind want in wat enigszins op ’n schiettent leek was er telkens wel ’n MVC-er ’n sta-in-de-weg. Datzelfde probleem overkwam Rens enkele min. later: hij stuitte na ’n voortvarende actie op de doelman. ’t Moge duidelijk zijn dat Avesteyn in deze fase de betere ploeg was. En in de 35e min. kreeg men loon naar werken. ’n Schot van Dries belandde via ’n stuit (en ’n MVC-er?) achter de keeper. En dat betekende 0-1. Dit noopte de gastheren tot ’n reactie en het resultaat liet niet lang op zich wachten. In de 40e min. werd na ‘n  – naar het scheen ongevaarlijke – voorzet de bal ongehinderd ingekopt: 1-1.

Op slag van rust belandde ’n vrije trap van Rob op de paal en werd ’n voorzet van Rens door Stefan net niet voldoende geraakt om ’n treffer op te leveren. Over pech gesproken…

Meteen na de hervatting ’n dot van ’n kans voor Dries na ’n combinatie met Bart maar ook hij vond de Mortelse sluitpost op z’n weg. Even later ging ’n kopbal van Dries maar rakelings naast en zag Bart ’n vrije trap gestuit worden. Avesteyn ging (nog wat) opportunistischer spelen en hanteerde steeds meer de lange bal wat evenwel niet het gewenste effect had. Toch ging men onverdroten door om tot ’n beter resultaat te komen terwijl de thuisclub op dat moment steeds minder in het spel voorkwam. De mogelijkheden bleven ook nu weer niet uit. In de 60e min. ’n solo van Rens, besloten met ’n inzet in handen van de keeper. 5 Min. later ’n hoekschop van Bart waarna Roy op de kruising kopte. (Volgens ’n MVC-bestuurslid:  “Meer kansen kunnen we jullie niet geven”).

      Toch begon het er langer hoe meer op te lijken dat de tijd Avesteyns grootste tegenstander zou worden. Het spel oogde niet meer zoals in het eerste uur; de passes kwamen minder goed aan en het gevolg was dat de thuisclub er steeds meer in ging geloven. In de 78e min. ’n uitval van MVC waarbij de bal op de paal belandde. Dat was eigenlijk ’n voorbode van het slotakkoord van de geel-zwarten Die wisten in blessuretijd nog tweemaal te scoren. De eerste keer ging de bal via binnenkant paal tegen de touwen en even later legde arbiter Wassenberg uit Boekel de bal op de stip nadat de assistent-scheidsrechter hem gewezen had op het feit dat Hein ’n overtreding had begaan. Eindstand: 3-1.

Zondermeer ’n geflatteerde uitslag;  gezien het aantal kansen had Avesteyn  beter verdiend. Maar ja, zover is het jammergenoeg niet gekomen.

Concluderend kunnen we stellen dat een schitterend seizoen enigszins teleurstellend is afgelopen.

Rest ons nog om de scheidende trainer – Dennis Janssen – te bedanken voor zijn inzet in het afgelopen seizoen en hem veel succes te wensen in zijn maatschappelijke carrière.