Afgelopen week was ik bij de uitreiking van de Cultuurprijs 2014 van Bernheze in het Nesterlé gebouw. Een gezellige avond, waarbij weer eens te zien was wat er allemaal voor goeds gebeurt in onze gemeente.
Als je de krant leest, word je vaak overspoeld met slecht nieuws. Rampen in Nepal, vluchtelingenstromen vanuit Afrika en Syrië, je zou bijna vergeten dat er ook goed nieuws is. Ook vanuit de politiek is het lang niet allemaal even mooi wat er voorbij komt. Iedereen kent voorbeelden uit de zorg.
Daarom was het leuk om te zien wat verschillende organisaties allemaal voor elkaar hebben gekregen op het gebied van cultuur en educatie in onze dorpen. Totaal verschillende projecten werden getoond en je zag dat van alle projecten werd genoten. Ik zou soms willen dat ik weer kind was en meer mocht genieten van al dat moois!
Wat het meeste indruk op me heeft gemaakt, zijn de grote aantallen vrijwilligers die overal bij betrokken zijn. Wat krijgen die samen toch veel voor elkaar! Als ik om me heen kijk bij allerlei Bernhezer verenigingen, valt het me op dat er hordes vrijwilligers zijn. Die vrijwilligers zorgen ervoor dat de kosten binnen de verenigingen niet de pan uitrijzen en dat zoveel mogelijk mensen kunnen genieten. En dat is iets waar we trots op mogen zijn. Of zoals we dat hier zeggen: “Doar kunde gruts op gaon!”
Ook trots op iets in Bernheze? Laat het ons weten! Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
Bellinda van den Helm,
raadslid Progressief Bernheze
overweging op Pinksteren – 24 mei 2015
Aan het DNA van iedere mens kun je veel aflezen. Men zegt dat je aan het DNA min of meer kunt zien of je oud zult sterven of niet zo oud, voor welke ziekten je openstaat, wat je aan eventuele kinderen zult overdragen. Het DNA zit ergens verborgen in je lijf maar is wel bepalend voor je bestaan.
Ik meen dat het bij Pinksteren gaat om een soort DNA. Aan de ene kant vieren we met Pinksteren een ongrijpbaar aspect van ons geloof: de heilige Geest. Aan de ander kant kunnen we niet zonder deze adem van God, kunnen we niet zonder pit, dynamiek, kracht, troost, wijsheid, moed en noem de gaven van de heilige Geest maar op. Zonder spirit, zonder innerlijk kracht zijn we eigenlijk maar een stel lamzakken, mensen die sjokkend door het leven gaan, zonder richting, zonder hoop.
Wanneer een bedrijf bouwt aan zijn eigen identiteit, en ieder bedrijf moet dat om te overleven in een sterk concurrerende markt, dan werken de verantwoordelijken aan het DNA van hun onderneming. Zij willen dat op alle lagen van hun organisatie de werknemers een gelijke bezieling aan de dag leggen. Bij familiebedrijven wordt dat van oudsher meegegeven. Bij van Tilburg in Nistelrode loopt de oude baas nog steeds – centimeter om zijn nek – door het bedrijf. Zo iets bepaalt veel. Bij grote bedrijven hebben ze daar veel moeite mee, zeker als er veel verloop is.
De gemeenschap die Jezus voor ogen staat en die vandaag op Pinksteren het startschot krijgt, ziet hij als één grote familie. De heilige Geest die wij vandaag vieren en die we vandaag speciaal ontvangen, is van deze familie het DNA. De apostelen die in de Bovenzaal zich angstig opgesloten voelen, worden vrijgemaakt. Vrijgemaakt om er op uit te gaan en van die nieuwe beweging van God te getuigen. Vandaag krijgen de apostelen als het ware hun rijbewijs mee, zei iemand me. En dat is ook een beetje zo. De heilige Geest wordt gegeven: de geest van wijsheid en verstand, van moed en troost, van kracht en inzicht en noem maar op. Steeds een gave die je moeilijk kunt pakken of grijpen maar die wel wezensnoodzakelijk is. Wat is innerlijke kracht? Ongrijpbaar, maar die kracht wordt wel duidelijk en tastbaar wanneer mensen zich krachtig opstellen en pal staan voor de zaak van gerechtigheid. Wat is trouw? In wezen ongrijpbaar, maar trouw wordt wel duidelijk als een echtgenoot zijn verlamde vrouw die tevens niet meer kan praten, zeven jaar verzorgd. Dat is ‘second love’ in een heel nieuwe betekenis. Wat is troost? In wezen niet te pakken, maar wel voelbaar als je bij iemand blijft die verdrietig is en eenzaam.
De gave van Gods heilige Geest is moeilijk te vatten, maar we begrijpen allemaal waar het hier om gaat. Dat is het verwonderlijke. We voelen heel goed aan wanneer er een goede geest waait onder ons, of op ons werk, of in een voetbalelftal. Feyenoord blijft maar verliezen met zulke goede voetballers. De goede geest is er niet. Je voelt zulke zaken. Het tintelt, of het tintel niet. Het wordt tastbaar als we ook met aandacht en liefde naar elkaar toe staan en ons openstellen voor wat op onze weg komt.
Wat komt er op onze weg? Dat is niet voor te schrijven. Sommigen onder ons zijn te oud om nog op de barricaden te staan, maar ze zijn daarom nog niet afgeschreven. Anderen zijn in de kracht van hun leven en geven zich. Ze staan klaar als er een beroep op hen wordt gedaan. Ze hebben geen vastomlijnd kader, ze blijven lenig van geest. Dat is allemaal wel het werk van Gods heilige Geest, zo geloof ik.
Het gaat dus steeds om een instelling van binnenuit, ons geestelijk DNA. Het veronderstelt een innerlijk vrijheid. Het wordt ook duidelijk door vrijmoedigheid want dan zeg je echt waarvoor je staat en voor wie je staat. Ieder jaar is het Pinksteren en ieder jaar staan we stil bij dit ongrijpbare gebeuren. We schijnen het nodig te hebben. Juist omdat die heilige Geest van God niet zelf te maken is. We kunnen haar wel ontvangen. En eenmaal ontvangen kunnen we ervan genieten. Kunnen we er mee werken want zo hebben we ons geestelijke rijbewijs.
Joost Jansen, norbertijn
Wilt u contact opnemen? Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. of 06 505 64 739