Dit is het HaDeejer.nl archief van: 2006 tot september 2015
Per bus zullen de icc-ers van de ene naar de andere verrassende locatie gebracht worden onder bezielende leiding van een echte schooljuf. De juf krijgt uiteraard de nodige ondersteuning van de marktplaats coördinatoren.
De icc ers hebben geen idee wat de inhoud van de dag zal zijn, ze laten zich volledig verrassen maar dat het in het teken zal staan van cultuureducatie dat is een ding wat zeker is! Door actief vanaf 9.00 uur aan de slag te gaan op de diverse locaties in de Meierij zullen ze na een inspirerende dag rond 17.30 uur met de bus weer thuisgebracht worden.
Om een tipje van de sluier op te lichten…..de dag staat onder andere in het teken van:
De gezamenlijke marktplaatsen voor cultuureducatie wensen de icc-ers een hele leuke, inspirerende, gezellige cultuureducatieve dag toe!
Activiteit: Inspiratiedag voor icc-ers in de vorm van een schoolreisGesteund door ’n flink aantal (hondstrouwe) supporters moesten de volgende spelers deze klus (proberen) te klaren:
Hein v.d.Heuvel, Jehan Langenhuijsen (68e Joost v.d.Heijden), Roy Wijlaars, Rob Kuijpers, Bjorn v.d.Berg, Roel v.d.Leest, Wesley Verkuijlen, Stefan v.Zutphen, Rens v.Vugt (88e Stan de Laat), Bart Faro en Dries Heerkens.
De overige reserves waren: Martijn Swartjes, Jesse Kusters, Mark Pierlo en Rob Volk.
Vanaf het begin liet Avesteyn zien wat de bedoeling was. Men zette de tegenstander onder druk en was fel in de duels. In de 8e min. ondernam Bjorn vanaf de middellijn ’n solo maar zijn afsluitende voorzet werd (jammerlijk) door Bart gemist. Nog geen 60 sec. later draaide Dries de MVC-achter-hoede helemaal dol maar zijn inzet werd – na enig gegrabbel – ’n prooi van de keeper. Weer enkele min. later werd er wel gescoord. Rens besloot ’n prima actie met ’n schot; de MVC-goalie kreeg de bal niet onder controle maar de scorende Bart bleek buitenspel te staan. Ook de thuisclub liet zich evenwel niet onbetuigd. In de 18e min. moest Hein zich strekken om de bal buiten de palen te werken.
Daarna was het enkele min. wat “rustiger”. Pas in de 23e min. viel er weer wat te beleven: ’n kopbal van Bart werd van de (doel)lijn geretourneerd. En na ’n half uur was ’t lot Avesteyn weer niet gunstig gezind want in wat enigszins op ’n schiettent leek was er telkens wel ’n MVC-er ’n sta-in-de-weg. Datzelfde probleem overkwam Rens enkele min. later: hij stuitte na ’n voortvarende actie op de doelman. ’t Moge duidelijk zijn dat Avesteyn in deze fase de betere ploeg was. En in de 35e min. kreeg men loon naar werken. ’n Schot van Dries belandde via ’n stuit (en ’n MVC-er?) achter de keeper. En dat betekende 0-1. Dit noopte de gastheren tot ’n reactie en het resultaat liet niet lang op zich wachten. In de 40e min. werd na ‘n – naar het scheen ongevaarlijke – voorzet de bal ongehinderd ingekopt: 1-1.
Op slag van rust belandde ’n vrije trap van Rob op de paal en werd ’n voorzet van Rens door Stefan net niet voldoende geraakt om ’n treffer op te leveren. Over pech gesproken…
Meteen na de hervatting ’n dot van ’n kans voor Dries na ’n combinatie met Bart maar ook hij vond de Mortelse sluitpost op z’n weg. Even later ging ’n kopbal van Dries maar rakelings naast en zag Bart ’n vrije trap gestuit worden. Avesteyn ging (nog wat) opportunistischer spelen en hanteerde steeds meer de lange bal wat evenwel niet het gewenste effect had. Toch ging men onverdroten door om tot ’n beter resultaat te komen terwijl de thuisclub op dat moment steeds minder in het spel voorkwam. De mogelijkheden bleven ook nu weer niet uit. In de 60e min. ’n solo van Rens, besloten met ’n inzet in handen van de keeper. 5 Min. later ’n hoekschop van Bart waarna Roy op de kruising kopte. (Volgens ’n MVC-bestuurslid: “Meer kansen kunnen we jullie niet geven”).
Toch begon het er langer hoe meer op te lijken dat de tijd Avesteyns grootste tegenstander zou worden. Het spel oogde niet meer zoals in het eerste uur; de passes kwamen minder goed aan en het gevolg was dat de thuisclub er steeds meer in ging geloven. In de 78e min. ’n uitval van MVC waarbij de bal op de paal belandde. Dat was eigenlijk ’n voorbode van het slotakkoord van de geel-zwarten Die wisten in blessuretijd nog tweemaal te scoren. De eerste keer ging de bal via binnenkant paal tegen de touwen en even later legde arbiter Wassenberg uit Boekel de bal op de stip nadat de assistent-scheidsrechter hem gewezen had op het feit dat Hein ’n overtreding had begaan. Eindstand: 3-1.
Zondermeer ’n geflatteerde uitslag; gezien het aantal kansen had Avesteyn beter verdiend. Maar ja, zover is het jammergenoeg niet gekomen.
Concluderend kunnen we stellen dat een schitterend seizoen enigszins teleurstellend is afgelopen.
Rest ons nog om de scheidende trainer – Dennis Janssen – te bedanken voor zijn inzet in het afgelopen seizoen en hem veel succes te wensen in zijn maatschappelijke carrière.
Wie naar boven blijft staren, verzet geen stap. Piet niet, en de leerlingen van Jezus ook niet. Natuurlijk willen zij die Jezus met wie ze zoveel hebben meegemaakt, bij zich houden. En als Hij zich dan terugtrekt, ongrijpbaar wordt, dan willen zij steeds maar blijven uitzien naar het moment waarop Hij weer terugkomt. Dat heeft hun Jezus toch beloofd? ‘Eens – als het einde der tijden is aangebroken – zal Ik weer terugkeren, in heerlijkheid’, heeft Hij gezegd. Maar moet je hierop blijven wachten? Wie naar boven blijft staren, verzet geen stap.
Wat te doen? Als Jezus zich terugtrekt naar daar waar Hij vandaan gekomen is, dan geeft Hij zijn vrienden een laatste opdracht mee. De Blijde Bodschap uitdragen, overal, over heel de wereld. Mensen beter maken. Neen, ze hoeven niet allemaal dokter of verpleegkundige te worden. Mensen beter maken kan op veel manieren. Duivels uitdrijven? Slangen opnemen? Er is voldoende gif onder mensen dat best weggenomen kan worden. Een nieuwe taal spreken? Dus niet meer kwaadspreken of je over alles negatief uitlaten. Zieken de handen opleggen? Aandacht voor anderen verzacht veel. Wie naar boven blijft staren, verzet geen stap. Wie echter kijkt naar wat er om hem heen gebeurt, kan veel goed doen.
Maar gaat het dan alleen maar om wat we allemaal hier beneden kunnen doen? Soms lijkt het er wel op. ‘Ik heb niet zo veel aan geloof en kerk, als ik maar een goed mens ben. Dat is toch het belangrijkste?’ We moeten het toch hier beneden met elkaar opknappen? Dat staren naar boven levert niets op. Trouwens hebben de engelen bij de Hemelvaart van Jezus niet ook zo iets gezegd. Ga maar aan de slag. Doe maar gewoon, dan ben je al… Het lijkt vandaag wel of de hemel bij veel mensen niet meer bestaat of allang is opgeruimd als een relict uit een ver verleden…
Maar die hemel is niet leeg. Boven is er nog wel ‘iets’. Of mogen we, moeten we zeggen: er blijft Boven Iemand? Gelukkig wel. Jezus zegt: ‘Ik zal met jullie zijn tot aan de voleinding van de wereld.’ Het feest van Hemelvaart houdt spanning in ons bestaan. We moeten het helemaal beneden doen. We zijn verantwoordelijk gemaakt voor ons aardse bestaan en dat van de mensen die ons zijn toevertrouwd. Maar tegelijkertijd is er Boven Iemand die precies weet hoe wij ons leven leiden omdat Hij het zelf hier op aarde heeft gedaan. Jezus heeft drieëndertig jaar hier op aarde rond gelopen, Hij heeft ons bestaan gedeeld. Daarom ook kan Hij heel goed invoelen wat het is om als verantwoordelijke mensen hier op aarde te leven. Jezus is opgenomen in dat mysterie van God, maar niet om het daar rustig aan te doen. Ik zal met je zijn… overal waar je gaat, in alle levensomstandigheden. Ben je verdrietig: Ik ben er. Ben je erg blij: ik ben er ook. Wordt er een kindje geboren, dan ben Ik er als Bron van leven. Sterft er iemand, dan ontvang Ik hem in de ruimte van God. En Ik wil ook zijn bij de mensen die achterblijven en verdrietig zijn.
Hoe? Het gebeurt allemaal door mensen die niet in de lucht blijven staren. Dan verzet je geen stap en gebeurt er niets. Gods werk kan alleen maar gebeuren door mensen die zich laten grijpen door God, zich laten bezielen door Hem. Hij werkt dan met hen mee, staat er in het evangelie. Er staat ook dat Hij hen bemoedigt door tekenen die hen vergezellen. Die tekenen zijn er, ook vandaag. Het is door het werk van enthousiaste mensen dat een wat kaal stuk grond omgetoverd wordt tot een ontmoetingstuin. Het is door bezielde mensen dat er iets moois geschapen is. En de naam is ook prachtig gekozen: ontmoetingstuin. Een van de ziekten van onze tijd wordt bij de horens genomen. Tegen de vereenzaming in, die groeiende is, is hier een plek waar mensen elkaar kunnen ontmoeten. Maar we mogen hier ook een glimp van Gods mooie schepping ontmoeten. We hoeven niet te staren naar boven. We kunnen elkaar aankijken, elkaar in beweging houden. Stappen zetten naar elkaar en naar God.
Joost Jansen o.praem.
Met dit project beogen de Nederlandse Openluchttheaters de veelzijdigheid van het fenomeen openluchttheater in al haar facetten landelijk onder de aandacht te brengen.
Om landelijke bekendheid te geven aan ‘De zomer van Alice’ start het project op zondag 20 mei in natuurtheater De Kersouwe met een Grote Gekke Theevisite. Voor deze gelegenheid wordt dit uitgestrekte natuurtheater met haar twee openluchtpodia omgetoverd tot Wonderland. Jong en oud wordt in de gelegenheid gesteld om in de wondere wereld van Alice te stappen en iets onvergetelijks mee te maken. In Wonderland staat een prachtige tafel waaraan met zoveel mogelijk mensen van een grootse theevisite kan worden genoten.
Van mei tot september 2012 vinden er verspreid over de openluchttheaters in Nederland ruim 70 evenementen plaats, die op het thema Alice gebaseerd zijn. Verschillende kunstvormen komen daarbij aan bod, zoals muziek, toneel, dans, musical, film, workshop en fototentoonstellingen. De voorstellingen worden gebracht door amateurs, professionals, jeugdspeelgroepen en volwassenen.
In het Weekend van het Openluchttheater ( 2-3 juni), onderdeel van de Week van de Amateurkunst (2-9 juni) vinden maar liefst 16 voorstellingen, cq. 25 Alice voorstellingen door amateurgezelschappen plaats.
Het jongensteam t/m 12 jaar bestaat uit Joeri Dielissen, Seth v/d Brand, Tom v/d Heijden, Danny v/d Kuyl en Stijn Loomans. De laatste was er vandaag, thuis tegen Zaltbommel, niet bij (ook niet op de foto). De dubbels gingen goed van start. Seth en Danny speelden een goede partij, het ging gelijk op met de tegenstanders, maar ze wisten op het goede moment de punten binnen te halen. De wedstrijd werd in 2 sets gewonnen (6-3, 6-2). Tom en Joeri hadden het iets moeilijker. De tegenstander was net iets sterker. Maar er werd met veel plezier getennist, maar helaas gingen de punten naar Zaltbommel (3-6, 1-6).
Daarna waren de singles aan de beurt. Danny had een tegenstander die goede harde ballen sloeg, maar hij bleef koelbloedig en werkte hard. Dit zorgde voor de winst met ruime cijfers: 6-2, 6-0. Joeri had vandaag zijn dag niet. De wedstrijd ging gelijk op, hij stond vaak op deuce, maar helaas gingen de punten op de cruciale momenten meestal naar de tegenstander. Het werd 2-6, 3-6.
Met een tussenstand van 2-2 gingen Seth en Tom de baan op voor hun singlepartijen. Met een onderbreking door een flinke regenbui, lieten de jongens mooi tennis zien. Seth begon de wedstrijd met een achterstand. Gelukkig herstelde hij zich en kon de wedstrijd winnen met 6-4, 6-2. Tom begon de wedstrijd met goede moed. Zijn tegenstander had echter meer tenniservaring en was daardoor sterker. Maar Tom hield zijn hoofd omhoog en bood genoeg weerstand. Toch werd de stand 0-6, 0-6.
Dit bracht de einduitslag op 3-3 voor dit team.
Ook het eerste mixteam t/m 12 jaar (uitkomend in de 1e klasse) speelde vandaag thuis. Dit team bestaat uit 6 spelers: Lisanne van Lankvelt, Eva Boerdonk, Pieta Rolink, Nicky Saegaert, Koen van Sijes en Thijn van Kessel. Een echt team, want wekelijks gaan ze met veel plezier met z’n 6en op pad. Ze hebben een pittige competitie. Er wordt elke keer goed gespeeld, maar helaas valt het niet mee om wedstrijden winnend af te sluiten. Vandaag een nieuwe kans tegen Berlicum. Koen en Lisanne gingen als eerste de baan op voor hun singles en Pieta en Thijn startten met de mix-dubbel. Lisanne stond lekker te spelen, maar de tegenstander was sterker. De partij werd verloren met 0-6, 2-6. Koen wist zich goed te weren. De wedstrijd ging gelijk op. Maar helaas werd de 1e set verloren met 4-6. Daarna kwam Koen goed in z’n spel en wist de 2e set naar zich toe te trekken met 6-1. En dus een tiebreak (als 3e set). Gewonnen en dus 1e punt binnen! Ook de mix was een spannende (en lange) wedstrijd. De beide teams waren goed aan elkaar gewaagd. Pieta en Thijn knokten voor de punten, ze zaten dicht bij winst, maar uiteindelijk trok Berlicum de punten naar zich toe: 4-6, 5-7.
Daarna was het de beurt aan Eva en Lisanne om de meisjes dubbel te spelen. Ook in deze wedstrijd werd er goed gespeeld door onze meiden, maar de tegenstanders wisten de juiste gaten te vinden (uitslag 2-6, 4-6). Als laatste partij stonden Koen en Nicky op de baan in de jongens dubbel. Ook nu was de tegenstander beter, maar onze jongens lieten zich niet op de kop zitten. Tijdens een flinke regenbui wisten ze nog goed weerstand te bieden. Helaas niet voldoende om de winst binnen te halen (uitslag 5-7, 1-6).
Einduitslag: 1-4.
Overige uitslagen van de andere 6 woensdagteams:
Meisjes t/m 10: Balledonk - Huros 3-3
Oranje (tennissen op een ¾ baan) team: Balledonk – Hertog Jan 9-9
Rood (tennissen op een minibaan) team: Telro – Balledonk 10-8
Gemengd t/m 10 jaar: Uden – Balledonk 0-5
Gemengd t/m 12 jaar 2de team: De Raam – Balledonk 5-0
Jongens t/m 10 jaar: Mierlo – Balledonk 4-2
Op zondag wordt er door 3 jeugdteams competitie getennist.
Het 2de mixteam t/m 17 jaar dat bestaat uit Daphne Dielissen, Jenna van Gaal, Pam Boerdonk, Thijs van den Bosch en Joris van de Wijgert speelde uit bij Udenhout en verloor met 4-1.
Het eerste mixteam t/m 17 jaar speelde goede wedstrijden thuis tegen Edos uit Gassel en verloor met 2-3.
Het jongensteam t/m 14 jaar speelde uit in Uden en verloor met 4-2.
Volgende week staan er 2 andere woensdagteams en 1 ander zondagteam op de voorgrond.
25 jaar geleden kwam Marjan van Esch in dienst bij de huidige supermarkt C1000 Will Janssen. Wat ooit als een klein winkeltje begon is nu uitgegroeid tot een complete supermarkt waar zij al 25 jaar in dienst is. Deze mijlpaal gaat natuurlijk niet zomaar aan het dorp voorbij!